بررسی مشروعیت فعل طبیب در ترمیم بکارت با اتکا به مقصدگرایی در صدور احکام شرعی

دلایلی چون نبود مادرزادی پرده بکارت، تجاوز به عنف، ورزش های سنگین و لغزش و خطا همراه با پشیمانی و عزم بر توبه از دلایل تمایل دختران به جراحی نوپدید ترمیم بکارت می باشد که مشروعیت آن مستلزم استناد فعل متقاضی درمان و نیز درمانگر به ادله فقهی است. یکی از راه های مشروعیت بخشی به این جراحی توجه به «مقاصد شرع» یا «همان حکمت ها، غایات و اهداف شارع» در وضع قوانین و احکام است. بررسی اسناد نوشتاری درباره فعل طبیب، که مسیله تحقیق است، با وفاداری به نصوص شرعی و در نظر گرفتن مقاصدی چون حفظ جان، حفظ آبرو و عیب پوشی و نیز نقادی و اثبات ناتوانی دلایل مخالفان مشروعیت فعل طبیب، یعنی «حرمت لمس و نظر به شرمگاه غیر» و «حرمت اعانه بر گناه در قالب تدلیس و مقدمه شدن برای فعل حرام»، این امکان را می دهد که ضمن موجه سازی فعل طبیب از منظر شرعی، از این ظرفیت جدید در خدمت برطرف کردن مشکلات موجود در این مسیر بهره برد.