مقایسه کنترل پاسچر پویا و تعادل ایستا بین ورزشکاران مبتلا به آسیب لیگامان صلیبی قدامی و ورزشکاران سالم

رباط متقاطع قدامی زانو، مهم ترین رباط زانو است و به عنوان عامل اصلی کنترل کننده حرکت رو به جلوی زانو عمل می کند. پژوهش حاضر با هدف مقایسه کنترل وضعیت بدنی پویا و تعادل ایستا بین ورزشکاران مبتلا به آسیب لیگامان صلیبی قدامی و ورزشکاران سالم انجام شد.

پژوهش حاضر از نوع مورد-شاهدی بود. جامعه آماری را ورزشکاران با جراحی بازسازی لیگامان متقاطع قدامی و ورزشکاران سالم تشکیل دادند. نمونه آماری سی نفر از افراد داوطلب واجد شرایط (پانزده ورزشکار با جراحی بازسازی لیگامان متقاطع قدامی و پانزده ورزشکار سالم) در دامنه سنی 20تا30 سال بودند. آزمودنی ها در یک مرحله برای میزان کنترل وضعیت بدنی پویا و تعادل ایستا ارزیابی شدند. به منظور ارزیابی وضعیت بدنی پویا، آزمون وای به کار رفت. این آزمون برگرفته از آزمون تعادل ستاره است که گری در سال 1995 آن را آزمونی معتبر برای ارزیابی تعادل پویا دانست. به منظور سنجش تعادل ایستا از آزمون بس) ریمان، 1999) استفاده شد. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از آزمون تی مستقل برای مقایسه بین گروهی در سطح معنا داری 0٫05 و آزمون شاپیرو-ویلک، برای بررسی نرمال بودن توزیع داده ها صورت گرفت.

نتایج نشان داد، بین زیرمقیاس های وای قدامی، خلفی داخلی، خلفی خارجی و ترکیبی کنترل وضعیت بدنی پویا در پای ورزشکاران با جراحی بازسازی لیگامان صلیبی قدامی و ورزشکاران سالم تفاوت معناداری وجود دارد (0٫001>p)؛ اما تعداد خطاهای تعادل ایستا بین دو گروه در مرز معنا داری است (0٫050=p).

نتایج پژوهش حاضر مشخص کرد، پس از جراحی اختلال کنترل پاسچر پویا و تعادل ایستا در اندام درگیر وجود دارد؛ بنابراین برای پیشگیری از تکرار آسیب های لیگامان صلیبی قدامی ورزشکاران در آینده، شاید انجام اصول توان بخشی پیشرفته درجهت تقویت بیشتر حس عمقی موثر باشد.