تحلیل سرمایه های مرتضی ممیز در جهت اعتلای میدان طراحی گرافیک ایران

میدان طراحی گرافیک ایران، حیات ابتدایی خویش رابه عنوان یک میدان تازه نفس درعرصه تولیداز دوره پهلوی اول آغار نمود. ازهمان ابتدا افرادی چون محمود جوادی پور، بیوک احمری،هوشنگ کاظمی و...خدمات ارزنده ی را انجام دادند.اما بیش از هر شخصی نام مرتضی ممیز در این عرصه شناخته شده تراست. مرتضی ممیز به عنوان یک کنشگر قدرتمند،تنها یک طراح گرافیک حرفه ای به حساب نمی آمد، بلکه وی با سرمایه های فرهنگی و اجتماعی خویش به توسعه این میدان و افزودن وجوه حرفه ای آن یاری رساند. تاثیر اصلی ممیز در جایگاه یابی طراحی گرافیک درمحیط دانشگاهی وفرهنگی است وشانیت بخشیدن به طراحی گرافیک به عنوان یک حرفه ای تخصصی است. تاثیراتی که برآمده از سه سرمایه فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی وی است و سازنده سرمایه نمادین مرتضی ممیز. مقاله پیش رو به روش توصیفی-تحلیلی بابهره گیری ازرویکرد جامعه شناختی پی یر بوردیو، تدوین شده است. نحو گردآوری اطلاعات به صورت اسنادی است و حاصل تورق بیش از پنجاه مقاله،مصاحبه،نقدو...ازمرتضی ممیزودرباره ایشان.پرسش اصلی مقاله تشریح نقش مرتضی ممیز در توسعه میدان طراحی گرافیک ایران است و پرسش فرعی تاثیر سرمایه های فرهنگی، اجتماعی ممیز در جهت شکلگیری سرمایه نمادین ایشان است. در این مقاله، به مطالعه سرمایه های چهارگانه ای مرتضی ممیز پرداخته می شود تا نقش آن ها در اعتلای میدان طراحی گرافیک ایران عیان شود؛نتیجه مقاله نشان می دهد که سرمایه های چهارگانه مرتضی ممیزسازنده شخصیت حرفه ای وی وتاثیرات مثبتشان بر بالندگی میدان طراحی گرافیک ایران دارد. شبکه ای تخصصی و مستقلی که باعنوان میدان طراحی گرافیک، تدوین شد.اهمیت وی به خاطر تولید آثار گرافیکی ارزنده ای است که به بخشی ازتاریخ بصری معاصر ایران بدل گشت و همچنین فعالیت های اجرایی فراوانی که وجوه هویتی این میدان راشکل داد.