اثربخشی واقعیت درمانی مبتنی بر تئوری انتخاب بر خودمتمایزسازی و سرمایه های روانشناختی زوجین در شرف طلاق

این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی واقعیت درمانی مبتنی بر تیوری انتخاب بر خودمتمایزسازی و سرمایه های روانشناختی زوجین در شرف طلاق صورت گرفت. روش تحقیق پژوهش حاضر به صورت نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه زوجین در شرف طلاق شهر مشهد در سال 1402 بودند که از بین آن ها نمونه ای به حجم 30 نفر با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه 15 نفر) گمارده شدند. از پرسشنامه های تمایزیافتگی خود اسکورن و دندی (1998) و سرمایه های روانشناختی لوتانز (2007) استفاده گردید. همچنین واقعیت درمانی در 8 جلسه و هر جلسه به مدت 45 دقیقه و هر هفته یک جلسه، انجام شد. از هر دو گروه آزمایش و کنترل، پیش آزمون به عمل آمد، سپس گروه آزمایش تحت آموزش واقعیت درمانی قرار گرفت، اما گروه کنترل هیچ گونه مداخله ای دریافت نکرد. در نهایت از هر دو گروه، پس آزمون به عمل آمد و داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS-25 و آزمون های همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که واقعیت درمانی سبب افزایش خودمتمایزسازی و سرمایه های روانشناختی زوجین در شرف طلاق می شود.