ارائه یک مدل بهینه برای تخصیص بار در حمل ونقل چندوجهی«ریلی و جاده ای» با رویکرد استواری

یکی از اهداف مهم صنعت حمل ونقل ایران بر اساس سند چشم انداز حمل و نقل ریلی  کاهش انتشار گازهای گلخانه ای و مدیریت بهینه منابع انرژی است که بر این اساس لازم است در سال 2029 تا حدود 35 درصد حمل ونقل بار در کشور از طریق شبکه ریلی انجام پذیرد. در این خصوص استفاده از حمل ونقل چندوجهی امری بدیهی و مفید به نظر می رسد. در این راستا ترویج حمل ونقل ریلی به عنوان یک شیوه سبز در مقابل روش های سبز مانند حمل ونقل جاده ای بیش از هر چیز دیگر، مستلزم ارزیابی و ارایه راهکارهای موثر برای بهینه سازی است. لذا در این تحقیق کوشیده شده است یک مدل ترکیبی برای ارزیابی مدهای مختلف حمل ونقل ارایه شود و از این طریق جریان های حمل ونقل بار در شبکه ی ریلی بررسی شود. از این رو در تحقیق حاضر به ارایه یک مدل بهینه سازی  تصادفی برای ارزیابی شیوه های حمل و نقل بار پرداخته شده به طوری که در آن ضرایب متغیرها از یک انعطاف پذیری نسبی برای بهینه سازی برخوردار است. لذا برای نیل به هدف استواری پس از فرموله نمودن اولیه که از قطعیت نسبی برخوردار است، بر اساس برنامه ریزی غیرخطی عدد صحیح به تدوین یک مدل استوار و مقایسه با الگوهای غیر استوار پرداخته شده است. چالش های برنامه ریزی استوار، در یک فضای چندوجهی با لحاظ تنوع تسهیلات حمل ونقل بار در وجه های جاده ای و ریلی، مستلزم در نظر گرفتن محدودیت هایی مترتب بر تابع هدف است که در این تحقیق تلاش شده از طریق تعامل میان انواع جریان های شبکه ریلی ارزیابی مناسبی از مدل با توجه به هزینه تسهیلات حمل ونقل جاده ای-ریلی و ظرفیت شبکه ریلی فراهم شود. ازاین رو یک الگوریتم تقریبی برای تدقیق و تبیین آلترناتیوهای قطعی در یک زمان محاسباتی معقول موردبررسی قرارگرفته است. مدل های استوار و غیر استوار نیز در این تحقیق بر شبکه ریلی کشور تمرکز داشته و کوشیده شده از طریق آزمون کاربردهای مدل ابزاری مناسب و مفیدی برای تحلیل و پاسخ مناسب به تقاضای شرکت های ترانزیت بار در شرایط رقابت با بخش جاده ای ارایه گردد.