بررسی تاثیر ژئوگرید بر کنترل تنش ها و نشست خط راه آهن

استفاده روز افزون از خطوط ریلی سبب شده است مهندسین در پی افزایش بهره وری از خط ریلی باشند و به همین منظور بدنبال افزایش فاصله دوره های تعمیر و نگهداری و هزینه چرخه عمرکمتر هستند. در خطوط ریلی پرسرعت و خطوط با حجم ترافیک بالا، بویژه خطوط ریلی با بسترهای سست و نرم، موضوع نشست خط یکی از عوامل چالش برانگیز می باشد. با توجه به روش های معرفی شده جهت تقویت بستر تاکنون، استفاده از ژیوگرید یکی از روش های مرسوم جهت کاهش نشست و عملیات تعمیرونگهداری است که امروزه نیازمند بررسی بیشتر در انتخاب بهینه آن می باشد. در این مقاله سعی شده کارایی ژیوگرید برای کاهش تنشهای وارد بر بستر، لایه زیربالاست و لایه بالاست بررسی و نحوه انتخاب مناسب آن بر اساس پارامترهای فنی تبیین شود. در این مطالعه انواع ژیوگرید و تاثیر اندازه ابعاد چشمه آن، تنش وارده و تاثیر آن بر مقاومت لایه ها، بررسی و روش دستیابی به انتخاب مناسب ژیوگرید پیشنهاد داده شده است. مطالعات نشان می دهد با بکارگیری مناسب ژیوگرید می توان تا میزان 70 درصد نشست عمودی و جابجایی افقی خط ریلی را کاهش داد.