بررسی رویکرد عدالت ترمیمی در قانون رسیدگی به تخلفات رانندگی مصوب سال 1389

در فرآیند وقوع جرایم و تخلفات، یکی از وجوه مهم و اساسی، بزه دیده و زیان دیده است که از بروز این رفتارها متضرر می شوند، ظهور عدالت ترمیمی نتیجه یکی از تحولات به وجودآمده در نگرش به عدالت کیفری و تفکر ناظر به جرم در دو دهه گذشته است. هدف از انجام این پژوهش، بررسی چگونگی پیش بینی و جایگاه حمایت از زیان دیده در قانون رسیدگی به تخلفات رانندگی طی مواد گوناگونی است که بخشی از آنها مبتنی بر حمایت های مادی از طریق بیمه و بخشی نیز در حوزه کیفری و جرم انگاری هایی برای حمایت از زیان دیده است.

در این تحقیق، از روش کتابخانه ای برای جمع آوری داده ها و اطلاعات مورد نیاز استفاده شده است، سپس با استفاده از روش تحلیلی- توصیفی از منظر حقوقی، داده ها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است.

یافته های این تحقیق بیان گر وقوع تحولات در سیاست تقنینی و روی آوردن به رویکرد عدالت ترمیمی بوده و در قانون رسیدگی به تخلفات رانندگی نشانه های خوبی از حمایت از زیان دیده به طور خاص قابل مشاهده است.

نتایج این پژوهش نشان می دهد حمایت های قانون رسیدگی به تخلفات رانندگی مصوب 1389 از زیان دیده با رویکرد عدالت ترمیمی،  نسبت به مقررات گذشته افزایش داشته است.