بررسی تجربی انرژی و اگزرژی اثر دمای خشک کن و اندازه قطعات بر فرایند خشک کردن زیست توده

در تحقیق حاضر تحلیل اکسرژی یک سیستم خشک کن زیست توده به طریق تجربی به وسیله تغییر برخی پارامترها بررسی شده است و دو عامل افت اکسرژی و بهره اکسرژی که معیارهای اصلی در ارزیابی سیستم ها هستند، برای این خشک کن محاسبه گردید. اکسرژی به صورت پتانسیل کار مفید یک سیستم در یک حالت مشخص تعریف می گردد. تحلیل اکسرژی ابزار مفیدی در طراحی و بهینه سازی سیستم های انرژی می باشد. زیست توده، یکی از در دسترس ترین انواع انرژی های تجدیدپذیر به مواد ارگانیکی همانند چوب، پسماندهای گیاهی و پسماندهای زیستی شهری اطلاق می گردد، خصوصا زمانی که از این منابع به عنوان سوخت یا انرژی استفاده شود. میزان رطوبت زیست توده‏‏ی چوبی تازه، عموما زیاد است و خشک کردن زیست توده‏ی چوب قبل از فرایند حصول انرژی جهت عملکرد و بهره وری بهتر، سودمند می باشد. در این تحقیق، آزمایش خشک کردن به وسیله ی یک خشک کن خانگی انجام شد. در این آزمایش ها سه دمای هوای ورودی متفاوت، 60، 80 و oC100 و دو اندازه ی متفاوت ریز و درشت ذرات مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد، مقادیر بالاتر دمای هوای ورودی باعث افزایش مقادیر افت اکسرژی و کاهش مقادیر بهره ی اکسرژی می گردد. همچنین مقادیر کوچکتر ذرات باعث کاهش افت اکسرژی و افزایش بهره ی اکسرژی می شود. تغییر پارامترهای فوق روند بهره اکسرژی را از 22 درصد تا 47 درصد افزایش داد.