کاربرد نفوذسنج گلف در ارزیابی هدایت هیدرولیکی خاک‏های شور و دارای مواد آلی (مطالعه موردی بستر دریاچه ارومیه)

خشک شدن سطح وسیعی از دریاچه ارومیه چالش زیست محیطی بزرگی برای منطقه و کشور است. بنابراین لزوم شناخت خصوصیات فیزیکی و مکانیکی مصالح بستر دریاچه ارومیه جهت انجام فعالیتهای مهندسی در راستای احیای آن ضروری است. از عمده ترین مشکلات مربوط به رسوبات بستر دریاچه، تاثیر درصد بالای مواد آلی با مقاومت برشی کم، غلظت نمک زیاد و حلالیت برخی مواد بر رفتار خاک است. در مقاله حاضر بعد از انجام آزمایش‏های مختلف صحرایی و آزمایشگاهی برای تعیین خصوصیات خاک، آزمایش نفوذسنج گلف مدل 2800KI، تا فاصله یک کیلومتری از عرض دریاچه و در مناطق مختلف دریاچه (منطقه حیدرآباد نقده، منطقه چیچست ارومیه و منطقه پل میان گذر ارومیه به تبریز) انجام شد. در این  سه منطقه از دریاچه، با ایجاد 20 حلقه چاهک به شعاع 4 سانتی متر و عمق 25 تا 30 سانتی متر در فواصل مختلف به ‏صورت زیگزاگ تا طول 1 کیلومتری به سمت داخل دریاچه، هدایت هیدرولیکی با دستگاه نفوذسنج گلف در دو بار آبی 5 و 10 سانتی متر برای هر گمانه با دو بار تکرار اندازه‏گیری شد. نتایج این بررسی نشان داد که هدایت هیدرولیکی برای دو منطقه حیدرآباد نقده و چیچست ارومیه، به طور میانگین برای خاک‏های لای عمدتا در نزدیکی ساحل دریاچه 175/0 سانتیمتر بر ساعت و  ماسه لای‏دار 34/5 سانتیمتر بر ساعت و برای منطقه پل میان گذر ارومیه به تبریز، مقدار هدایت هیدرولیکی بطور میانگین 89/1 سانتیمتر بر ساعت برآورد گردید.