تحلیل شبکه همکاری علمی پژوهشگران حوزه هستی شناسی با استفاده از شاخص های شبکه اجتماعی و بررسی میزان همبستگی بین شاخص های مرکزیت با بهره وری و کارایی پژوهشگران

هدف پژوهش حاضر تحلیل شبکه همکاری علمی پژوهشگران حوزه هستی شناسی و بررسی میزان همبستگی بین شاخص های مرکزیت با بهره وری و کارایی پژوهشگران این حوزه است.

روش شناسی:

 این پژوهش، پژوهشی کاربردی است که با استفاده از روش تحلیل شبکه اجتماعی انجام شده است. جامعه پژوهش 29611 پیشینه از برون دادهای حوزه هستی شناسی است که در سال های 1990-2021 در پایگاه وب آو ساینس ثبت شده اند. برای تحلیل داده ها از نرم افزارهای یوسی آی نت، ووس ویور، گفی و spss استفاده شد.

بررسی سنجه های مرکزیت نشان داد "Pascal Hitzler، Stefano Borgo، Jeff z Pan، Stefan Schulz،    Barry Smith، Nicola Guarino، Ian Horrock، Bernardo Cuenca Grau، Alan Rector" موثرترین پژوهشگران شبکه هم نویسندگی حوزه هستی شناسی هستند و شبکه همکاری علمی این حوزه انسجام ندارد؛ چراکه مقدار چگالی کم و ضریب خوشه بندی بالاست. بین سنجه های مرکزیت (شامل مرکزیت درجه، نزدیکی، بینابینی و بردار ویژه) با تعداد تولیدات علمی و تعداد استنادات رابطه مثبت و معناداری وجود دارد.

با توجه به نتایج، حتی اگر چگالی پایین و ضریب خوشه بندی بالا باشد، چنانچه نویسندگان با همکارانی که در حوزه هستی شناسی می شناسند فعالیت مشترک داشته باشند، قطر شبکه و میانگین فاصله کاهش یافته و جریان اطلاعات در شبکه هم نویسندگی حوزه هستی شناسی شدت می گیرد.