تطبیق مدل امنیت منطقه ای جمهوری اسلامی ایران و اعراب حاشیه جنوبی خلیج فارس ونقش آمریکا در تعریف امنیت منطقه

امنیت خلیج فارس از دیرباز مورد بررسی و توجه سیاستمداران منطقه و جهان بوده است. عموما دو نوع نگاه به امنیت منطقه خلیج فارس وجود دارد: 1.«نگاه بیرونی» و 2.«نگاه درونی». این پژوهش در پی پاسخ به این سوال است که چرا مفهوم امنیت در منطقه از نگاه بازیگران متفاوت است؟ و نقش و هدف قدرت های فرامنطقه ای از تعریف مفهوم امنیت در منطقه خلیج فارس چه پیامدی را به دنبال دارد؟ طبق مفروض پژوهش هرکدام از بازیگران منطقه ای با توجه به مسایل داخلی و سیاست های خارجی خود برداشت متفاوتی از مفهوم امنیت دارند؛ عامل دیگر در عدم توافق نظر کشورهای منطقه در تعریف مفهوم امنیت نقش و اهداف کشورهای فرا منطقه ازجمله امریکا در منطقه را می توان نام برد. این پژوهش بر اساس روش تحلیلی- توصیفی و به صورت تطبیقی مورد آزمون قرارگرفته و داده های پژوهش بر مبنای روش اسنادی- کتابخانه ای گردآوری شده است. چارچوب نظری این پژوهش بحث امنیت بر اساس نظریه مجموعه امنیت منطقه ای می باشد. یافته های پژوهش نشان می دهد در نگاه بیرونی عناصر و مولفه های خارج از منطقه هستند که امنیت در خلیج فارس را تعریف می کنند ولی در نگاه درونی این مناسبات داخلی بین کشورهای منطقه خلیج فارس است که امنیت را تعریف می کند. برداشت های متفاوتی که در دو سوی خلیج (ایران و کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس) در مقوله امنیت وجود دارد روابط آن ها را دچار تنش و بحران کرده است.