مطالعه تاثیر ریسک تداوم فعالیت بر رابطه بین دوره تصدی حسابرس و هزینه های نمایندگی

با افزایش طول دوره تصدی حسابرسی، کیفیت حسابرسی نیز افزایش می یابد که به تبع، عدم اطمینان اطلاعاتی کاهش می یابد. کیفیت حسابرسی بر عدم تقارن اطلاعاتی بین معامله گران اثر می گذارد که نتیجه آن افزایش کیفیت گزارشگری مالی شرکت و در نهایت کاهش هزینه های نمایندگی در شرکت است. هدف این پژوهش مطالعه تاثیر ریسک تداوم فعالیت بر رابطه بین دوره تصدی حسابرس و هزینه های نمایندگی است. جامعه آماری پژوهش شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران و نمونه مورد مطالعه، شامل 140 شرکت پذیرفته شده طی سال های 1396 تا 1400 است. روش پژوهش توصیفی و از نظر ارتباط بین متغیرها ترکیبی از علی-همبستگی است و از نظر هدف کاربردی است. برای پردازش و آزمون فرضیه ها از روش رگرسیونی و داده های تابلویی و همچنین مدل اثرات ثابت استفاده شده است. نتایج حاصل از تجزیه وتحلیل مدل پژوهش نشان داد که ریسک تداوم فعالیت بر رابطه بین دوره تصدی حسابرس و هزینه های نمایندگی تاثیر منفی و معناداری دارد.