بررسی روابط میان مولفه های ژئومکانیکی تاثیرگذار بر انتخاب روش های استخراج زیرزمینی با رویکرد دیمتل فازی

در وقوع ریسک های ژیومکانیکی در معادن زیرزمینی نه یک فاکتور به تنهایی، بلکه مجموعه ای از فاکتورها در ارتباط با یکدیگر عمل می کنند. لذا انتخاب یک روش استخراج زیرزمینی مناسب و مطالعه ارتباط و اندرکنش موجود میان فاکتورهای ژیومکانیکی و زمین شناسی موثر در آن، قبل از شروع معدنکاری، می تواند در بیشینه سازی سود و بازیابی از منابع معدنی، افزایش بهره وری و کاهش هزینه های تولید و افت ماده معدنی و در نهایت ایجاد یک محیط ایمن برای معدنکاران در زیر زمین بسیار مفید باشد. لذا با توجه به اهمیت موضوع، در این تحقیق با کاربرد روش دیمتل فازی به تحلیل ساختار حاکم بر پارامترها از دیدگاه اثرگذاری و چگونگی روابط آنها با یکدیگر و هم چنین بررسی اهمیت هر یک از آنها پرداخته شد. برای اجرای این تکنیک، ابتدا پرسشنامه هایی طراحی و در میان متخصصان توزیع و سپس 18 پرسشنامه برای ارزیابی پارامترها دریافت شد. در نهایت با اجرای این روش، بردارهای برتری (R+C) و ارتباط (R-C) و درنتیجه میزان اهمیت، اثرگذاری و اثرپذیری برای هر یک از پارامترها محاسبه شد. نتایج حاصل از تحقیق نشان می دهد که شاخص های فاصله داری ناپیوستگی ها و سپس ساختارهای اصلی زمین شناسی کانسار (درزه ها و ناپیوستگی ها، گسل ها، صفحات ضعیف و دایک ها)، تاثیرگذارترین و امتیاز رده بندی توده سنگ و مدول تغییر شکل پذیری توده سنگ به ترتیب تاثیرپذیرترین فاکتورها هستند. نمودار علی ترسیم شده برای پارامترهای موثر در فرآیند انتخاب روش های استخراج زیرزمینی و وقوع ریسک های ژیومکانیکی در معادن زیرزمینی نیز نشان می دهد که پارامتر امتیاز رده بندی توده سنگ دارای بیشترین مقدار برتری است و از این رو دارای بیشترین اهمیت در بین سایر پارامترها می باشد.