اثرات اندرکنش سازه- خاک- سازه بر پاسخ لرزه‏ای سازه های بلندمرتبه مجاور مجهز به میراگر جرمی تنظیم شده بهینه

میراگر جرمی تنظیم شده یکی از ساده ترین و درعین حال پرکاربردترین ابزار کنترل سازه ها است. عواملی چون مشخصات خاک زیر سازه و نیز وجود سازه ی مجاور می تواند بر نحوه ی عملکرد این میراگر تاثیرگذار باشد. این مطالعه به بررسی اثرات استفاده از میراگر جرمی تنظیم شده بر پاسخ لرزه ‏ای ساختما‏ن‏ های قاب خمشی فولادی 20 طبقه با پایه ثابت و بستر انعطاف پذیر با دو نسبت ابعادی متفاوت و با در نظر گرفتن اثرات همسایگی دو سازه تحت عنوان اندرکنش سازه-خاک-سازه می پردازد. برای در نظر گرفتن این اندرکنش، ماتریس سختی کاهش ‏یافته سیستم پی-خاک-پی، از تحلیل مدل کرنش مسطحه محیط خاک در آباکوس به دست آمده و با استفاده از مجموعه ای از فنرها و المان جدید گسترش یافته در اپن سیس (OpenSEES) به مدل های دو بعدی از قاب انتهایی سازه ها اعمال می گردد. به منظور بهینه‎سازی پارامترهای مربوط به میراگر جرمی تنظیم شده، از الگوریتم ازدحام ذرات استفاده شده است. میانگین نتایج به دست آمده از تحلیل تاریخچه زمانی تحت اثر ده رکورد زلزله مقیاس شده حوزه دور نشان می دهد که استفاده از میراگر جرمی تنظیم شده با پارامترهای بهینه در سازه‏های 20 طبقه هم در حالت پایه ثابت و هم با در نظر گرفتن اندرکنش سازه-خاک-سازه می ‏تواند پاسخ سازه ‏ها را کاهش دهد. با این وجود، در نظر گرفتن اندرکنش سازه- خاک- سازه سبب تغییر پاسخ‏ های مربوط به سازه ‏های مجهز به میراگر شده؛ به گونه‏ ای که این تغییرات در سازه با نسبت ابعادی بیش‏تر (لاغرتر) افزایشی است. همچنین به منظور تعیین مشخصات میراگرهای جرمی در سازه های بلندمرتبه با پرویودهای ارتعاشی نزدیک به هم بهتر است اثرات اندرکنش سازه خاک سازه مدنظر قرار گیرد.