بررسی شیوع، نوع و علائم سنگ های ادراری در کودکان کمتر از 15 سال مبتلا به عفونت ادراری علامت دار

تنوع بسیاری در بروز سنگ ادراری در کودکان نقاط مختلف دنیا وجود دارد. گرچه بیماری ممکن است خود را با دفع سنگ نشان دهد، اما در اکثر موارد در حین بررسی کودک مبتلا به عفونت ادراری تشخیص داده می شود. هدف از این مطالعه تعیین نوع و علائم شیوع سنگ مجاری ادراری کودکان مبتلا به عفونت ادراری بود.
در یک مطالعه مقطعی- توصیفی طی مدت 18 ماه، 196 کودک (2 ماهه تا 15 ساله) مبتلا به عفونت ادراری علامت دار بستری شدند. ضمن درمان، بیماران از نظر وجود سنگ های ادراری نیز توسط گرافی ساده شکم و اولتراسونوگرافی بررسی گردیدند و سپس نوع سنگ، محل آنها و اقدامات صورت گرفته مورد تحلیل قرار گرفتند.
شایع ترین ارگانیسم مسبب عفونت ادراری اشرشیاکولی بود. از این میان 15 نفر مبتلا به سنگ ادراری بودند که در پسران شایع تر بود. تب و سوزش ادرار شایع ترین تظاهر بالینی (80%) بودند. ارگانیسم های جدا شده در مبتلایان به عفونت ادراری و سنگ به ترتیب عبارت بودند از: اشرشیاکولی (67%) کلبسیلا (26%) و پروتئوس (7%). هیدرونفروز انسدادی در 40% از موارد مشاهده شد. مکان سنگ به ترتیب شامل سنگ های مجاری فوقانی 67%، مثانه 20% و حالب 13% بود. در 12 مورد تجزیه سنگ صورت گرفت که در 8 بیمار (53%) اگزالات کلسیم، 2 مورد سیستین، یک مورد اسید اوریک و یک مورد استروویت بود. در 80% بیماران سنگ ها متعدد و در 6.6% دوطرفه بودند. در 50% موارد مشکلات زمینه ای مشخص شدند. در هنگام مراجعه چهار بیمار نارسایی حاد کلیه داشتند که بعد از اقدامات درمانی، با بهبود عملکرد کلیه مرخص شدند.
با توجه به این که 40% بیماران انسداد و 27% هنگام بستری نارسایی کلیه داشتند؛ لذا تشخیص سریع و درمان به موقع سنگ های ادراری در مبتلایان به عفونت ادراری به منظور پیشگیری از آسیب بیشتر کلیه بسیار ضروری است.