«بررسی رابطه حقیقه محمدیه با حضرت محمد در مکتب ابن عربی با تکیه بر قرائت شارحان»

یکی از مباحث اساسی در عرفان نظری و به ویژه در قرایت محی الدین بن عربی، مسیله حقیقه محمدیه است. بدلیل وساطت این حقیقت فراگیر، میان حق و خلق، او ارتباطی با حق وارتباطی با خلق دارد. ارتباط حقیقه محمدیه با خلق از ابعاد مختلفی قابل بررسی است که یکی از مهم ترین آن ها در اندیشه ابن عربی را می توان، ارتباط میان حقیقه محمدیه و حضرت محمد بن عبدالله، آخرین پیامبر الهی دانست. پژوهش حاضر که بروش تحلیلی نگاشته شده، می کوشد بدین پرسش پاسخ دهد که در مکتب محییالدین میان حقیقه محمدیه و حضرت محمد چه ارتباطی برقرار است؟ آیا خاتم الانبیاء، جلوه ای از جلوات حقیقه محمدیه است یا آن حضرت، ظهور جسمانی و درعین حال منحصربه فرد این حقیقت فراگیر است؟. براساس استقراء نگارنده برغم وجود اشارات متعدد به پاسخ پرسش مزبوردرآثار شیخ وشارحان ترازاول او، تصریحی براین امروجودنداردامادرآثارپیروان متاخر وی دودیدگاه مختلف ارایه شدهاست؛ برخی رابطه حقیقه محمدیه و حضرت محمد را رابطه ای انحصاری می دانند درحالی که گروهی دیگر براین باورند که حقیقه محمدیه مصادیق متعددی داشته و براین اساس ظهورجسمانی آن منحصربه حضرت محمد نیست.حاصل بررسی های صورت گرفته در این پژوهش آن است که بااتکا بعبارات ابن عربی، دیدگاه شیخ را باید قرایت نخست یعنی وجودارتباط خاص وانحصاری میان حقیقه محمدیه وپیامبر خاتمدانست.