نگاهی نو، به نظریه مردم سالاری دینی امام خامنه ای (مدظله العالی)

مردم سالاری دینی مدلی از حکومت است که بر مشروعیت الهی- مردمی حکومت مبتنی بوده و درعین حال که خواست و اراده حضرت حق را مقدم می داند به خواست و اراده مردم نیز اصالت بخشیده و معتقد است مردم در تشکیل، تداوم، کارآمدی و شکوفایی حکومت نقش اصلی ایفا می کنند و در حقیقت صاحبان و ناظران اصلی حکومت هستند. نظریه مردم سالاری دینی توسط امام خمینی(ره) پایه گذاری شده و بعد از ایشان امام خامنه ای(مدظله العالی) این نظریه را ارتقا، تبیین و استمرار داده اند. هدف این پژوهش تقریر و تفسیر جدیدی از نظریه مردم سالاری دینی امام خامنه ای(مدظله العالی) است. در این مقاله با روشی توصیفی، استنباطی و تفسیری ابتدا به ارایه تبیینی جامع و درعین حال مختصر به اصل مفهوم مردم سالاری و مفهوم دین پرداخته و سپس مفهوم مردم سالاری دینی از نگاه امام خامنه ای(مدظله العالی) را مورد تحلیل و بررسی قرارداده ایم و روشن ساخته ایم؛ از نگاه ایشان حکومت مردم سالاری دینی بر سه پایه اصلی استوار است و هرگاه یکی از این سه پایه و شاخصه موجود نباشد حکومت مردم سالاری دینی نیز از بین می رود. این سه پایه به ترتیب اولویت عبارت اند از: «تحقق صلاحیت های علمی، مدیریتی، بصیرتی و اخلاقی در کارگزاران نظام مردم سالاری دینی»، «تشکیل حکومت با رضایت و مشارکت عمومی مردم» و «کارآمدی نظام مردم سالاری دینی». در پایان ضمن تحلیل و تبیین اشکال پارادوکسیکال بودن مفهوم مردم سالاری دینی، نقدی جامع در طی نه پاسخ علمی و متقن ارایه کرده ایم.