بررسی نشانه شناختی افیون در آثار محمد تقی بهار و حسین منزوی و تاثیر جامعه بر استفاده شاعران از افیون در آثارشان

مواد افیونی یا مواد مخدر یا سرخوش نما، نام عمومی برای انواع متنوعی از داروها، سایکو اکتیوها و ترکیبات شیمیایی طبیعی و سنتتیک است که معمولا خاصیت تسکین دهنده و سرخوش کننده دارند و اغلب به دلیل احتمال ایجاد وابستگی به مصرف جزء مواد اعتیادآور طبقه بندی می شود، این پژوهش با هدف بررسی نشانه شناخی مواد افیونی در آثار دو شاعر برجسته محمدتقی بهار و حسین منزوی، تدوین گردیده است. این پژوهش با روش مطالعه کتابخانه ای بررسی آثار دو شاعر انجام شده و سپس به تجزیه و تحلیل ابیاتی که در برگرفته واژه هایی از مصادیق افیون بوده است، پرداخته شده است، آنچه در این تحقیق مشهود بوده این است که هر دو شاعر مذکور با مواد افیونی ارتباط تنگاتنگی داشته اند، اگرچه این ارتباط به صورت تفننی بوده است. محمدتقی بهار به صورت جدی مخاطبین خود را به اجتناب و پرهیز از مواد افیونی دعوت کرده است و در اشعار منزوی هم به جهت تسکین آلام و غم هجران معشوق او را به بهره گیری از افیون وا داشته است.