تدوین مدل علی طلاق عاطفی بر اساس خودتمایزیافتگی و درگیری عاطفی و انتقاد در خانواده با توجه به نقش واسطه ای ناگویی خلقی

تدوین مدل علی طلاق عاطفی بر اساس تمایز یافتگی خود و درگیری عاطفی و انتقاد در خانواده با توجه به نقش واسطه ای ناگویی خلقی بود. روش پژوهش همبستگی و جامعه آماری، شامل کلیه افرادی که به منظور دریافت مشاوره به مراکز مشاوره استان تهران مراجعه کرده بودند.

مبتنی بر هدف و در دسترس بود. در خصوص حجم نمونه جهت آزمون مدل پیشنهادی و فرضیه های پژوهش، با توجه به تعداد متغیرهای پژوهش400 آزمودنی به عنوان نمونه پژوهش از طریق روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه طلاق عاطفی گاتمن (2010)، مقیاس تمایز یافتگی خود اسکورن و فرایدلند(2002)، مقیاس درگیری عاطفی و انتقاد در خانواده شیلد و همکاران(1992) و مقیاس ناگویی خلقی تیلور(1986) بود.

نتایج نشان داد که مدل مفهومی پژوهش با داده های گرد آوری شده برازش دارد و ضریب مسیر بین متغیرها معنادار می باشد و تمام فرضیه های پژوهش نیز در سطح5 0/0 معنادار و مورد تایید می باشد