بررسی رواقی گری و تفکر اسلامی حافظ

حافظ همان توانا شاعر دردآشنایی است که روانکاوانه به عمق روح انسان های پیچیده در گردباد مغول، غوص کرده و با انگشتان عبارات نغز و فربهش التیام بخش آنان بوده است تا آن جا که پس از طی قرون، آغوشش به روی دردمندان هر عصر، گرم گشاده است. از دیگر سو این توفیق، بهره مندی حافظ از تعالیم اسلامی و مکتب های اخلاقی متعدد را گواه است که تعالیم اخلاقی مکتب رواقیون از جمله این مکاتب است گرچه، حافظ اشاره مستقیمی بر آن نکرده اما، با تفحص در آموزه های رواقیون و مقایسه آن با تعالیم اخلاقی حافظ این مدعا به اثبات می رسد.تامل در آموزه های حافظ بخصوص با بیان تلویحی، روشنگر مسیر ما خواهد بود در شناسایی منابعی که آبشخور فکری او هستند و اهتمام شاعر را در برقراری آرامش درون روایت می کند.هدف این نوشتار بیان چندی از نقطه نظرات رواقیون با هدف تامین آرامش درونی برای جوامع بشری و قیاس آن با آموزه های اسلامی حافظ که به همین منظور در خلال غزلیات بی نظیر او با لطافت خیال و ظرافت اندیشه گنجانده شده، می باشد.