عملکرد جسمی زنان سالمند مبتلابه پوکی استخوان در مراکز آموزشی و درمانی منتخب دانشگاه علوم پزشکی ایران

زمینه و هدف :

پدیده سالمندی با کاهش عملکرد در ابعاد جسمی و روان شناختی روبه رو است، این مطالعه باهدف تعیین عملکرد جسمی در سالمندان مبتلابه پوکی استخوان مراجعه کننده به مراکز منتخب آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی ایران انجام شد.

روش بررسی:

 در این مطالعه مقطعی، 130 نفر از زنان سالمند بالای60 سال مراجعه کننده به مراکز منتخب آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی ایران در سال1399، به روش نمونه گیری غیراحتمالی و مستمر وارد مطالعه شدند. ابزار گردآوری داده ها فرم مشخصات جمعیت شناختی، پرسش نامه فعالیت های روزمره زندگی بارتل و پرسش نامه فعالیت های روزمره ابزاری زندگی لاتون-برودی بود. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS 20 تحلیل آماری شد. 

یافته ها :

میانگین سنی زنان موردپژوهش 5/7±67/5 سال بود. هیچ یک از زنان درخصوص انجام فعالیت های روزمره زندگی مانند غذاخوردن وابستگی نداشتند. بیشترین وابستگی در دفع ادرار با 54/62 درصد بود. درمورد فعالیت های ابزاری زندگی، توانایی خرید کردن با 60/77 درصد بود و کمترین فعالیت مربوط به توانایی مدیریت مصرف داروهای خود با 0/77 درصد بود. نمره انجام فعالیت های روزمره زندگی و فعالیت های ابزاری زندگی به طور معناداری با سن و تحصیلات ارتباط داشت (0/001>P).

 نتیجه گیری:

 حمایت های دولتی، خانوادگی و اجتماعی بیشتری از سوی جامعه برای زنان سالمند مبتلابه پوکی استخوان (با سالخوردگی بیشتر و تحصیلات پایین تر) و با عملکرد پایین در فعالیت های اساسی و ابزاری زندگی ضروری است.