آنالیز اقتصادی و کیفی استفاده از میلگرد بستر در مقایسه با روش مسلح کردن دیوار با شبکه الیاف (وال مش) در فرآیند اجرای وال پست (پروژه مورد بررسی: انبوه سازی مسکن - شهر واوان، استان تهران)

وال مش توسط لایه های پلاستر بر روی دیوار قرار گرفته و پس از سخت شدن پلاستر جزوی از دیوار به حساب می آید. با وجودی که توری وال مش شبیه یک پارچه ضخیم قابل انعطاف است، اما استحکام فوق العاده بالایی در مقابل کشیده شدن دارد. حال اگر دیوار در اثر هر گونه نیروی خارجی بخواهد در جهت خارج صفحه جابه جایی زیادی داشته باشد لازم است که توری وال مش قرار گرفته بر روی دیوار کشیده شود. اما توری وال مش به واسطه استحکام بالای خود این اجازه را نمی دهد و دامنه جابه جایی دیوار را محدود می کند. درحالی که دیوار می تواند در اثر نیروهای خارجی در محل خود ارتعاش کند و جابه جایی اندکی داشته باشد؛ اما به واسطه وجود وال مش نمی تواند آن قدر تغییر مکان دهد که منجر به فروریختن آن شود. خصوصیت توری وال مش این ویژگی فوق العاده را ایجاد می کند که بدون به وجودآوردن سختی بیش از اندازه برای دیوار به آن امکان تا حدودی انعطاف پذیربودن را می دهد. ضمنا استفاده از این ساختار توری وال مش باعث می شود که وزن و بار دیوار در زمان تکان های حاصل از زلزله یا نیروهای جانبی مشابه به صورت مستقیم به سازه اصلی منتقل نشود و وال مش تا حدودی مانند یک فنر یک ارتباط کشسان بین سازه و دیوار ایجاد کند. این مسیله به آسیب کمتر هم دیوار و هم سازه منجر می شود. همچنین به دلیل افزایش سرعت اجرا و کیفیت فرآیند اجرای دیوار و نیز سازگاری آن با مصالح مختلف کاربرد خوبی در صنعت ساختمان خصوصا انبوه سازی خواهد داشت.