سنجش خواص ضداکسیدانی و ضدفشار خون پپتیدهای حاصل از هیدرولیز آنزیمی ضایعات میگوی ببری سبز (Penaeus Semisulcatus)

در مطالعه حاضر، ابتدا ضایعات میگوی ببری سبز (Penaeus semisulcatus) توسط آنزیم آلکالاز با نسبت آنزیم به سوبسترای 100:1، تحت شرایط بهینه دمایی (55 درجه سانتی گراد) وpH  (7.5) به مدت 16ساعت تهیه شد و شاخص درجه هیدرولیز مورد بررسی قرار گرفت. هم چنین نمونه هیدرولیز شده در زمان 300 دقیقه هیدرولیز توسط غشا های الترافیلتراسیون با وزن های 3، 10 و 30 کیلودالتون جداسازی شد و 4 جزء پپتیدی به دست آمد. در ادامه، خاصیت ضد اکسیدانی (مهارکنندگی رادیکال های آزاد DPPH و ABTS) و خاصیت ضد فشار خون پروتیین هیدرولیز شده و فراکسیون های پپتیدی در غلظت های مختلف اندازه گیری شد. درجه هیدرولیز طی 60 دقیقه اول پس از هیدرولیز بالاترین میزان را به خود اختصاص داد (95/0±86/31%). نتایج مهار رادیکال DPPH نیز نشان داد که بالاترین میزان مهار کنندگی برای نمونه ی زیر 30 کیلودالتون در غلظت 10 میلی گرم بر میلی لیتر در حدود (15/0± 61/%69) بود. بالاترین میزان تخریب کنندگی رادیکال ABTS نیز برای نمونه ی زیر 30 کیلودالتون در غلظت 2 میلی گرم بر میلی لیتر (15/0± 38/99%) مشاهده گردید. سنجش فعالیت مهارکنندگی آنزیم مبدل آنژیوتنسین  I(ACE-I) نیز آشکار ساخت اگرچه همه نمونه ها توانایی مهارکنندگی ACE را دارا بودند (فعالیت بازدارندگی بین 53-12%)، بیش ترین میزان مهارکنندگی متعلق به جزء پپتیدی زیر30 کیلودالتون بود (53.23%). بطور کلی نتایج این بررسی نشان داد که پپتیدهای حاصل از هیدرولیز ضایعات میگوی ببری سبز می تواند به عنوان یک ضداکسیدان طبیعی در فرمولاسیون غذاداروها مورد استفاده واقع گردد.