تاثیر افزودنی ها ،حامل ها و متغیرهای فرایندخشک کردن به روش پاششی بر پایداری زایلاناز

آنزیم زایلاناز از آنزیم های مهم در صنایع غذایی، تغذیه طیور و آبزیان و کاغذسازی است. هدف این پژوهش، ارایه ترکیبی از افزودنی ها به منظور حفظ پایداری آنزیم زایلاناز در فرایند خشک کردن پاششی است. به این منظور، آنزیم زایلاناز توسط سویه باسیلوس سابتیلیس D3d با استفاده از پسماند مالت (BSG) و عصاره مخمر به عنوان منبع کربن و نیتروژن در فرمانتور 14 لیتری در دمای 30 درجه سلسیوس و طی 35 ساعت تولید شد. بعد از جداسازی زیست توده و سوبسترای جامد با سانتریفیوژکردن، از روماند به عنوان منبع آنزیم با فعالیت زایلانازی U/ml350 استفاده شد. از میان افزودنی های مورد آزمایش، یون منگنز در غلظت 10 میلی مولار بیشترین تاثیر را بر افزایش فعالیت آنزیمی تا حدود دو برابر داشت. از میان حامل های مورد بررسی، مانیتول و منیزیم سولفات کمترین کاهش فعالیت آنزیمی را نشان دادند. منیزیم سولفات و عصاره مالت به عنوان پرکننده به ترتیب با غلظت (w/v) 20 و 5 درصد برای خشک کردن آنزیم به روش پاششی انتخاب شدند. با بررسی اثر دمای هوا و دبی خوراک ورودی در خشک کن پاششی مشخص شد در دمای ورودی 120 درجه سلسیوس و دبی خوراک ورودی 4 میلی لیتر بر دقیقه، فعالیت آنزیمی حفظ و پودری با رطوبت 4.5 درصد حاصل شد.