طراحی سیستم سازه نگهبان برای گودهای شهری با رویکرد مهندسی ارزش

امروزه استفاده از گود در پروژه های عمرانی به علت استفاده حداکثری از زمین و همچنین قیمت بالای زمین رو به افزایش است. استفاده از روش ها یی برای حفظ ایستایی، امنیت، زمان و هزینه همیشه مورد دغدغه کارفرمایان و دست اندرکان در پروژه های گودبرداری بوده است. مهندسی ارزش راهی جهت رسیدن به بهینه ترین حالت در انجام پروژه های عمرانی می باشد که با حذف هزینه های اضافی و همچنین فعالیت های غیر موثر بدون آنکه در روند و کارکرد پروژه تاثیر بگذارد در کاهش زمان پروژه موثر می باشد. با توجه به اهمیت دو موضوع در این پژوهش سعی شده است به بررسی عوامل موثر در انجام پروژه های گودبرداری با اتخاذ رویکرد مهندسی ارزش پرداخته شو د. در این تحقیق ایستایی گودها بر اساس روش های خرپا، شمع بتنی، نیلینگ و انکر و همچنین استفاده از گوه گسیختگی خاک به عنوان روشی نوآورانه برای پایدارسازی گودهای کم عمق، نیمه عمیق و عمیق مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج بدست آمده به لحاظ هزینه، زمان، امنیت گود و فضای اشغال شده بررسی و با استفاده از تحلیل سلسله مراتبی (AHP) مورد ارزیابی و وزن دهی قرار می گیرند. نتایج نشان می دهد استفاده از روش گوه گسیختگی در گودهای کم عمق می تواندگزینه مناسبی به لحاظ مهندسی ارزش باشد. همچنین استفاده از روش شمع بتنی برای گودهای نیمه عمیق و استفاده از روش انکراژ برای گودهای عمیق با توجه به نتایج گزینه های مناسبی تلقی می گردند.