چیستی «ذهن آگاهی» در انیمیشن «روح» و نسبت سنجی آن با «حضور قلب» در عرفان اسلامی

زندگی در حال و زیستن در لحظه اکنون تبدیل به اهداف انسان امروز شده است. این هدف با تکنیک «ذهن آگاهی» که برخاسته از آموزه های بودایی است در درمان گری، موفقیت شغلی و در معنایابی زندگی نیز به کار می رود. پرسش مقاله حاضر آن است که، این تجربه آیا تجربه ای معرفت بخش است و آیا می تواند برای فرد رشد اخلاقی و معنوی به همراه بیاورد؟ به علاوه آیا این تجربه نیز مانند تجارب مشابه در عرفان اسلامی (مثلا تجربه حضور قلب) در تعامل با خداوند و با فرض حضور وی انجام می شود یا تنها امری در ساحت ذهن است و دلالتی خداشناختی ندارد؟ برای پرداختن به این مبحث، مقاله حاضر مطالعه ای موردی را آغاز می کند و با روش تحلیل محتوای کیفی، انیمشین روح، که پیام اصلی آن «ذهن آگاهی» برای معنایابی است را تحلیل کرده و سپس با کمک مباحث فلسفه عرفان به خصوص دیدگاه های ریچارد جونز به تحلیل این نوع «ذهن آگاهی» پرداخته و تلاش می کند به پرسش های بحث پاسخ دهد. یافته مقاله حاضر آن است که «ذهن آگاهی» در معنویت عصر جدید که در این انیمیشن نیز به تصویر کشیده شده، محتوای خداشناختی ندارد. علاوه براین دستاوردهای شناختی و اخلاقی نیز به همراه ندارد و تنها حال خوب که ناشی از پایین آوردن حساسیت ذهنی نسبت به گذشته و آینده است را به ارمغان می آورد.