سیل بلوچستان، نابودی سرمایه های «مولد» در نبود سرمایه های «محافظ»

در گذشته، پیشینیان ما در اطراف روستاهای خود بند مستحکمی از خاک برای جلوگیری از ورود سیلاب های خروشان احتمالی به داخل روستا و تخریب سرمایه هایشان، با کمک و همیاری همه اهالی و ساکنان، احداث می کردند، که با اسامی مختلفی مانند «بند»، «سیل بند» و امثال آن شناخته می شد. اگرچه، در داخل روستا، هر فرد برای ساختن و مدیریت خانه و سرپناهش، محل دام و طیورش، باغ و مزرعه اش، کارگاه گلیم و قالی بافی و سایر صنایع کوچک محلی اش، به صورت منفرد و با هزینه های شخصی اقدام می کرد و از سرمایه گذاری های خود، «منتفع شدن» و «تولید محصول» را مدنظر داشت، برای احداث بند یا سیل بند، نخست به صورت جمعی و با همکاری همگان و سرمایه عمومی روستا و سپس با هدف محافظت از دارایی های خود در برابر یکی از بلایای طبیعی به نام «سیل» اقدام می کرد.