گونه شناسی ادله نقلی مورد استناد هر امام بر امامت خویش

امامت امام با ادله متنوعی عقلی و نقلی قابل اثبات است. این نوشتار تنها از ادله ای بحث می کند که اولا نقلی است و ثانیا از سوی پیامبر و امام پیشین بر امامت یک امام ایراد شده و امام در مواردی که لازم است به اثبات امامت خود بپردازد، از آن ها بهره برده است. با قیودی که ذکر شد، ادله عقلی یا ادله نقلی که مورداستفاده خود امام نبوده، محل بحث نخواهد بود.در طریق نگارش این نویسه از روش تحلیلی_توصیفی بهره گرفته و بر اساس آن به سه جریان کلی در ادله نقلی امامت، منتج شده است:الف) جریان ادله ای که در مقابل مدعیان امر حکومت پس از رسول خدا شکل گرفت. استنادات ایمه در این عصر عمدتا به سخنان خداوند در قرآن و احادیث پیامبر بود که به انحصار حق جانشینی پیامبر در امیرالمومنین و فرزندانش اشاره داشت؛ب) جریان ادله ای که در برابر مدعیان امر امامت بود. استنادات ایمه در این زمان، بیشتر حول محور ودایع امامت، وصیت و تغسیل و تکفین امام پیشین بود؛ج) جریان ادله امامت منجی که بر اساس آن، ادله نقلی به تعیین امامت منجی و موعود منصرف شده است.