روابط ساختاری عامل های شخصیت با طلاق عاطفی: بررسی نقش میانجی دلزدگی زناشویی

ویژگی های شخصیتی به عنوان عوامل موثر در بروز یا تداوم طلاق عاطفی و دلزدگی زناشویی در نظر گرفته می شوند. بنابراین هدف پژوهش حاضر مدل یابی ساختاری طلاق عاطفی براساس ویژگی های شخصیتی با میانجی گری دلزدگی زناشویی می باشد. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه متقاضیان طلاق کلانشهر تبریز می باشد. تعداد 250 نفر به شیوه نمونه گیری هدفمند به عنوان نمونه انتخاب شدند و مقیاس طلاق عاطفی گاتمن، پرسشنامه عامل های شخصیت و مقیاس دلزدگی زناشویی در آنها اجرا گردید.داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و مدل یابی معادلات ساختاری در نرم افزارهای SPSS نسخه 24 و LISREL نسخه 80/8 تحلیل گردید. نتایج نشان داد بعد برون گرایی با طلاق عاطفی رابطه منفی معنادار و بعد روان رنجورخویی، گشودگی در برابر تجربه و وظیفه شناسی با طلاق عاطفی رابطه مثبت معنادار دارد اما بعد توافق پذیری با طلاق عاطفی رابطه معنادار ندارد. از طرف دیگر، بعد روان رنجورخویی با دلزدگی زناشویی رابطه مثبت معنادار و بعد گشودگی در برابر تجربه و توافق پذیری با دلزدگی زناشویی رابطه منفی معنادار دارد اما بعد برون گرایی و وظیفه شناسی با دلزدگی زناشویی رابطه معنادار ندارد (01/0> P). نتایج مدل معادلات ساختاری نشان داد که صفات شخصیتی بر طلاق عاطفی و دلزدگی زناشویی نقش موثری دارند (01/0> P). نتایج مدل معادلات ساختاری مدل قابل قبولی را نشان داد. با توجه به افزایش طلاق عاطفی می توان برنامه ای تدوین کرد تا با کمک آن بتوان صفات شخصیتی پاتولوژیک را قبل از شکل گیری و تثبیت این صفات جهت دهی یا اصلاح نمود.