استفاده از شاخص های ساپروبی و هیلسنهوف در ارزیابی کیفیت آب پایین دست رودخانه تجن به منظور رهاسازی بچه ماهیان

هدف از این مطالعه، شناسایی جوامع زئوپلانکتونی، ماکروبنتوزی و تعیین کیفیت آب با استفاده از شاخص های ساپروبی و هیلسنهوف در پایین دست رودخانه تجن با هدف بررسی محل رهاسازی بچه ماهیان می باشد. در این تحقیق در مسیر رودخانه تجن از پایین دست پل تجن تا مصب رودخانه، تعداد 7 ایستگاه انتخاب شده و نمونه برداری از اردیبهشت تا مهر ماه 1401 به صورت ماهانه صورت گرفت. در نمونه برداری از زئوپلانکتون، 100 لیتر آب توسط تور مخروطی پلانکتون فیلتر شد. نمونه برداری از ماکروبنتوز توسط دستگاه گراب (225 سانتی متر مربع) و نمونه بردار سوربر (1600 سانتی متر مربع) با سه تکرار در هر ایستگاه انجام گردید. در مجموع 25 گونه زئوپلانکتون طی نمونه برداری یک ساله در ایستگاه های مختلف از گروه های هولوپلانکتون و زئوبنتوزها شناسایی شدند. طی این بررسی تعداد 8 خانواده شامل Chironomidae، Simuliidae، Baetidae، Hydropsychidae، Gammaridae، Lumbriculidae، Spionidae و Erpobdellidae شناسایی شدند. نتایج نشان داد که تمامی ایستگاه ها به طور متوسط در طبقه کیفی β-mesosaprobity با آب نسبتا آلوده قرار دارند. براساس شاخص زیستی هیلسنهوف درجه آلودگی آلی و کیفیت آب در ایستگاه های مختلف از طبقه کیفی عالی (بدون آلودگی) در ایستگاه های 6 و 7 (در فاصله 1 کیلومتری خط ساحلی و مصب) تا طبقه  متوسط با آلودگی در حد نسبتا قابل توجه در ایستگاه 1 و 2  (بعد از پل تجن و 15 کیلومتر پایین تر از پل تجن) قرار گرفتند. با توجه به نتایج حاصل می توان گفت که این شاخص ها برای ارزیابی کیفیت آب رودخانه تجن مناسب بوده و برای ایستگاه های 6 و 7 باید از شاخص های سازگارتری استفاده گردد. ایستگاه 4 در فاصله 7 کیلومتری ساحل دریا (سوته) با آلودگی اندک از بهترین شرایط کیفیت آب برخوردار بود، بدین ترتیب به نظر می رسد بهترین محل رهاسازی بچه ماهیان به لحاظ شرایط کیفی آب در سوته می باشد. با توجه به نزدیکی فاصله کیفی آب در منطقه مورد مطالعه، برای تعیین محل دقیق رهاسازی بچه ماهیان باید پارامترهای زیستگاهی را مورد توجه قرار داد.