تاثیر تمرین های توانبخشی همراه با مصرف ویتامین D بر سطح سرمی استئوکلسین، مقاومت انسولینی و عملکرد سلول های بتای پانکراس افراد مبتلا به سرطان استئوسارکوم پس از پیوند سلول های بنیادی مغز استخوان

استئوسارکوم (OS) یکی از شایع ترین سرطان های استخوان است که به طور مداوم کودکان، نوجوانان و جوانان را تحت تاثیر قرار می دهد. محدودیت اثربخشی درمان های فعلی این گونه بیماری تایید شده است. تمرین های توانبخشی یکی از روش هایی است که گفته شده می تواند اثر خوبی داشته باشد، اما مطالعه ها در این باره کم است. هدف از این مطالعه حاضر استئوسارکوم یک تومور بدخیم استخوانی که از سلول های اولیه سازنده استخوان به وجود می آید و تولید ماده استخوانی بدخیم، علامت بارز هیستولوژیک آن است. هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر تمرین های توانبخشی همراه با مصرف ویتامینD بر سطح سرمی استئوکلسین، مقاومت انسولینی و عملکرد سلول های بتای پانکراس افراد مبتلا به سرطان  استئوسارکوم  پس از پیوند سلول های بنیادی مغز استخوان بود.

این مطالعه به روش تجربی بود. تعداد 40 بیمار زن مبتلا به سرطان استئوسارکوم با نمایه توده بدنی بالای 30کیلوگرم بر مترمربع، سن 4/03 ± 24/9سال، قد 3/2 ± 163/8سانتی متر و وزن 4/5 ± 82/71کیلوگرم آزمودنی های تحقیق حاضر بودند. آزمودنی ها به طور تصادفی به چهار گروه (کنترل) (بیمار- تمرین)، (بیمار- تمرین- دارونما) و (بیمار- تمرین- ویتامینD) تقسیم شدند. پروتکل تمرینی شامل 10 هفته فعالیت ورزشی پیلاتس، سه جلسه در هفته (30 جلسه) است. گروه مکمل هفته ای IU 500 ویتامین دی را به مدت 10 هفته مصرف می کردند. داده ها با استفاده از آزمون t وابسته و تحلیل کوواریانس تجزیه و تحلیل شد (0/05P =).

تمرین های توانبخشی همراه با مصرف ویتامین D، سبب افزایش معناداری در استئوکلسین گروه های کنترل (3/5 ± 23/7)، بیمار- تمرین (14/4± 26/1)، بیمار- تمرین- دارونما (14/1± 26/6) و بیمار- تمرین- ویتامین D (23/1± 26/4) و کاهش معنادار گلوکز خون گروه های کنترل (29/9± 82/1)، بیمار- تمرین (0/49 ± 72/1)، بیمار- تمرین- دارونما (32/7± 71/1) و بیمار- تمرین- ویتامین D (22/8± 71/5) افراد مبتلا به سرطان استئوسارکوم پس از پیوند سلول های بنیادی مغز استخوان شد. تحلیل کوواریانس یافته های تحقیق حاضر نشان داد تمرین های بازتوانی ورزشی همراه با مصرف ویتامین D سبب افزایش غیرمعنادار حساسیت انسولینی گروه های کنترل (63/4± 36/3)، بیمار- تمرین (11/2± 37/2)، بیمار- تمرین- دارونما (22/4± 37/2) و بیمار- تمرین- ویتامین D (12/1± 37/3) و عملکرد سلول های بتای پانکراس گروه های کنترل (1/1 ± 1/5)، بیمار- تمرین (1/1 ± 1/9)، بیمار- تمرین- دارونما (1/77 ± 1/6) و بیمار- تمرین- ویتامین D  (3/2 ± 1/9) افراد مبتلا به سرطان استئوسارکوم پس از پیوند سلول های بنیادی مغز استخوان شد. و همچنین تحلیل کوواریانس یافته های تحقیق حاضر نشان داد 10 جلسه تمرین های توانبخشی همراه با مصرف ویتامین D سبب کاهش غیرمعنادار در مقاومت انسولین گروه های کنترل (56/7± 1/2)، بیمار- تمرین (45/1± 1/7)، بیمار- تمرین- دارونما (1/3 ± 12/2) و بیمار- تمرین- ویتامین D (1/1 ± 33/3) افراد مبتلا به سرطان استئوسارکوم پس از پیوند سلول های بنیادی مغز استخوان شد.

به نظر می رسد که 10 هفته تمرین های توانبخشی همراه با مصرف ویتامین D، سبب افزایش در استئوکلسین و انسولین و کاهش گلوکز خون افراد مبتلا به سرطان استئوسارکوم شد.