نگارکندهای غرقاب چرایی و چیستی؟

انسان همواره در تلاش است تا نظرات و احساسات درونی خود را بیان کند و این چالش را چه از طریق بیان کلامی و چه از طریق رسانه ی تصویری انجام داده است. ارایه نظرات و عواطف گاهی از طریق سنگ نوشته ها و گل نوشته ها بوده و گاهی توسط پیکرک و نگارکندها و دیگر رسانه ها انجام می شده است. به غیر از دو بیابان بزرگ کویر لوت و کویر مرکزی و جنگل های حاشیه دریای مازندران، تقریبا در جای جای ایران کمتر مکانی یافت می شود که تا به حال وجود نگارکندها از آنجا گزارش نشده باشند. گاهی این نگاره ها در یک ناحیه محدود و به تعداد انگشتان یک دست هم نمی رسند و در ناحیه دیگر مانند غرقاب به ده ها هزار و احتمالا بیشتر نیز می رسند. نگاره های غرقاب همگی در فضای باز اجرا شده و تقریبا می توان گفت که همه ی آن ها ثابت و برجای اصلی خود قرار دارند. نقوش به خاطر تعداد بسیار آن ها، دارای طیف گوناگونی از نقش مایه ها است، ولی بیشتر آن ها را بز و گوسفند تشکیل می دهند. همگی نقوش بر سر راه اصلی و یک گذرگاه قرار داشته و نقوش در اطراف تاسیسات مربوط به راه مانند رباط، مسجد و آب انبار واقع شده اند. پرسش های بسیاری در ارتباط این آثار هنوز بی پاسخ باقی مانده است. چگونگی شکل گیری و آغاز آن، تاریخ گذاری و نیت و قصد خلق کنندگان مباحث و چالش های اصلی این مطالعات هستند که در این پژوهش سعی شده است به این پرسش که چرا این نقوش در این ناحیه خلق شده و این نقوش چیستند؟ پاسخ داده شود. اساس جمع آوری داده های این پژوهش میدانی است. نتایج این پژوهش مشخص کرد که ابتدا این تنگه گذرگاه و را اصلی شمالی-جنوبی است که تا یکصد سال پیش نیز این راه دایر بوده و از آن استفاده می شده است و بیشتر نقوش کاربری یادگاری دارند.