بررسی اثر درمانی لیزر با توان پایین در درمان ناهنجاری های تمپورومندیبولار: مقاله مروری

اختلالات گیجگاهی فکی گروهی از شرایط هستند که سبب اختلال در مفصل فک، عضلات جونده و محدودیت باز کردن دهان می شوند و بر توانایی بیمار در غذا خوردن، رعایت بهداشت دهانی و سایر فعالیت های روزانه تاثیر می گذارند . علت این بیماری کاملا مشخص نشده است. این اختلال در بزرگسالان نسبت به نوجوانان و همچنین در زنان نسبت به مردان شیوع بالاتری دارد. اگرچه مزایای لیزر کم توان در درمان اختلالات گیجگاهی فکی گزارش شده است نتایج در مطالعات مختلف متفاوت است.

هدف از این مطالعه بررسی کارایی لیزر کم توان در درمان اختلالات گیجگاهی فکی است.

در این مقاله مروری روایتی پایگاه های داده گوگل اسکالر، پابمد و اسکوپوس برای پیدا کردن مقالات کارآزمایی بالینی، کارآزمایی تصادفی کنترل شده، مطالعه مورد شاهدی از سال 1976 تا کنون با استفاده از کلیدواژه های (مبتنی بر Mesh) temporomandibular disorder ، low level laser ،pain myofascial  جست وجو شدند

از بین 271 مقاله یافت شده ، تنها 8 مقاله وارد مطالعه شدند و 6 مقاله تایید کردند که لیزر کم توان می تواند در درمان اختلالات گیجگاهی فکی موثر باشد. یک مقاله معتقد بود که دستگاه فوق نورانی  (SUPERLUMINOUS DEVICES: SLD) روش کارآمد تری نسبت به درمان با لیزر کم توان است و یک مقاله معتقد بود درمان با لیزر کم توان در درمان اختلالات گیجگاهی فکی کارآمد نیست.

با توجه به نتایج این مرور می توان گفت درمان با لیزر کم توان در درمان اختلالات گیجگاهی فکی و اختلالات مرتبط با آن از جمله درد عضلات جونده و مفصل گیجگاهی و مشکل در باز شدن فک موثر است. مقالات بررسی شده محدود هستند و با قاطعیت نمی توان نتیجه گیری کرد. بنابراین نیاز به مطالعات تکمیلی در این راستاست.