تحلیل ناپارامتریک پایداری برای ویژگی های بیماری سیاهک پنهان گندم

سیاهک پنهان گندم کاهش قابل توجه عملکرد و کیفیت گندم می شود. این تحقیق با هدف شناسایی ویژگی های پایداری مقاومت به سیاهک پنهان گندم در بین 150 ژنوتیپ با استفاده از سه ویژگی شدت بیماری (DS)، ضریب آلودگی (CI) و نوع آلودگی (IT) انجام شد. آزمایشات مزرعه ای در سه منطقه شامل مراغه، کرمانشاه و کردستان طی سال های 99-1397 انجام شد. تحلیل پایداری با استفاده از چهارده آماره ناپارامتریک پایداری انجام شد. نتایج نشان داد که ژنوتیپ های G38 و G63 بر اساس آماره های ناپارامتریک پایداری و همچنین مقاومت بالا به بیماری بر اساس شاخصهای DS، CI و IT مطلوب ترین ژنوتیپ ها بودند. دندروگرام های دایره ای بر اساس شاخصهای DS، CI وIT ، ژنوتیپ های گندم را به ده خوشه مختلف طبقه بندی نمودند. گرچه خوشه II بر اساس DS و پایداری ترسیم گردید، ولی برای انتخاب همزمان ژنوتیپ های پایدار و همچنین مقاوم بر اساس IT، خوشه IX و خوشه X انتخاب گردید. انتخاب همزمان پایدارترین و همچنین مقاوم ترین ژنوتیپ ها بر اساس CI امکان پذیر نبود. بر اساس تحلیل عاملی آماره های ناپارامتریک پایداری، عامل اول شامل S3، S6، Fox و MR و همچنین DS را از سایر آماره های ناپارامتریک پایداری جدا کرد، در حالی که در نمودار CI، عامل اول آماره های ناپارامتریک پایداری NS1، NS2 و MR را از سایر روش ها تفکیک نمود. در شاخص IT، عامل اول IT و همچنین MR و Fox را از روش های دیگر و مفهوم پایداری پویا جدا نمود. آماره های ناپارامتریک پایداری Fox و MR را می توان برای تجزیه و تحلیل پایداری استفاده کرد زیرا آنها به طور مداوم با مقاومت و مفهوم پایداری پویا مرتبط هستند.