بررسی مروری باورهای فراشناختی و خودمراقبتی والدین دارای فرزندان با ناتوانی های ذهنی

اختلال در باورهای فراشناختی از جمله اعتماد شناختی، باورهای مثبت درباره ی نگرانی، باورهای منفی درباره ی کنترل ناپذیری و نیاز به کنترل افکار، مواردی هستند که می توانند توجه فرد به سلامت جسمی و روانی را تحت الشعاع خود قرار دهند. با توجه به آمار بالای کودکان دارای ناتوانی های ذهنی، حضور این کودکان در خانواده تاثیرات مختلفی را بر جنبه های گوناگون زندگی خانواده ها و والدین می گذارد؛ بنابراین، میزان خودمراقبتی در این والدین و عواملی (هیجان های مثبت و منفی و باورهای فراشناختی) که خودمراقبتی آنان را تحت تاثیر قرار می دهد، حائز اهمیت است. لذا پژوهش حاضر با هدف بررسی مروری باورهای فراشناختی و خودمراقبتی والدین دارای فرزندان با ناتوانی های ذهنی انجام شد. مطالعه ی مروری حاضر با جست وجو در منابع اطلاعاتی شامل: Scopus, Science Direct, IranMedex, Springer ProQuest در محدوده ی زمانی2022-2003 آغاز شد و پس از بررسی خلاصه و متن کامل مقالات، در نهایت 31 مقاله انتخاب شدند. یافته ها نشان داد ناتوانی ذهنی وضعیتی است که عوامل مختلفی مانند ناتوانی های توجه، ناتوانی های یادگیری و ناتوانی های اجتماعی به همراه مشکلات رفتاری مرتبط، آن را تشکیل می دهند. والدینی که دارای فرزندان با ناتوانی ذهنی هستند، به حمایت، خودمراقبتی و راهنمایی خاص نیاز دارند. باورهای فراشناختی منفی ممکن است باعث کاهش اعتماد به توانایی های خود، تشدید استرس، کاهش انگیزه و انرژی و از بین بردن روابط خانوادگی شود. از طرف دیگر، باورهای فراشناختی مثبت باعث برخورد مثبت با چالش ها، خودکنترلی و خودپذیرفته بودن می شود و باعث می شود والدین از این نظر به خودمراقبتی بالایی برسند. والدینی که باور دارند تغذیه ی سالم و مراقبت از سلامت جسمی و روحی مادر در دوران بارداری می تواند بهبود سلامت فرزندانشان را تسریع کند، بیشتر به این موضوع توجه می کنند و رویکردهای پیشگیرانه ی قبل از تولد را بخشی اساسی از مراقبت های خود در نظر خواهند گرفت و والدینی که باور دارند رفتارهای خود در برابر فرزندانشان می تواند بهبود یابد و با استفاده از روش های آموزشی مناسب، می توانند توانایی های فرزندانشان را بهبود بخشند، آموزش و پرورش فرزندانشان را با توجه به این باورها طرح می ریزند.