اثر قارچ مایکوریزا و کود فسفر بر عملکرد و مقدار کوماریک اسید میوه خیار تلخ تحت رژیم های مختلف آبیاری

به منظور بررسی تاثیر قارچ مایکوریزا و کود فسفر بر گیاه خیار تلخ تحت رژیم های مختلف آبیاری، آزمایشی در سال 1399 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس به صورت اسپلیت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. سه رژیم آبیاری شامل آبیاری کامل، کم آبیاری متوسط و کم آبیاری شدید در کرت های اصلی و ترکیب فاکتوریل دو گونه قارچ Glomus mosseae و Glomus intraradices همراه با شاهد (بدون قارچ) و یک میزان فسفر به همراه شاهد بدون فسفر در کرت های فرعی به صورت تصادفی قرار گرفت. نتایج نشان داد تحت تنش کم آبیاری عملکرد میوه، کلروفیل کل، فسفر برگ و درصد کلونیزاسیون نسبت به آبیاری کامل کاهش و پرولین، مالون دی آلدهید، نشت یونی برگ، آنزیم های کاتالاز و آسکوربات پراکسیداز و کوماریک اسید میوه افزایش داشت. کاربرد قارچ های مایکوریزا و کود فسفر در شرایط کم آبیاری و آبیاری کامل باعث کاهش مالون دی آلدهید و بهبود عملکرد میوه و سایر صفات شد. بیشترین عملکرد میوه (27/3133 گرم بر متر مربع) به بوته های تحت تلقیح با گونه Glomus mosseae و کاربرد فسفر در شرایط آبیاری کامل اختصاص داشت. بیشترین مقدار کوماریک اسید میوه (تقریبا 11 پی پی ام) مربوط به بوته های تحت تلقیح با گونه Glomus mosseae در شرایط مصرف و عدم مصرف کود فسفر تحت شرایط کم آبیاری شدید بود. طبق نتایج به دست آمده می توان کاربرد دو گونه Glomus mosseae وGlomus intraradices و عنصر فسفر کافی را جهت بهبود عملکرد و کیفیت میوه خیار تلخ تحت تنش کم آبیاری و آبیاری کامل پیشنهاد کرد.