ارزیابی خصوصیات کمی، کیفی و مقدار فعالیت آنتی اکسیدانی کرچک(Ricinus communis L) در شرایط تنش خشکی و تیمارهای کودی

یکی از راه های افزایش مقاومت گیاهان به تنش خشکی بهبود وضعیت تغذیه ای گیاه است. به منظور ارزیابی ویژگی های کمی، کیفی و آنتی اکسیدانی گیاه کرچک در شرایط تنش خشکی و محلول پاشی کودهای شیمیایی، آزمایشی به صورت کرت های خردشده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. عامل اصلی سطوح آبیاری شامل شاهد، آبیاری پس از 80 و 140 میلی متر تبخیر از تشتک کلاس A در کرت های اصلی و محلول پاشی هشت تیمار کودی شامل گوگرد، پتاسیم، نیتروژن، گوگرد+پتاسیم، گوگرد+نیتروژن، پتاسیم+نیتروژن، گوگرد+پتاسیم+نیتروژن و شاهد (بدون محلول پاشی) در کرت های فرعی قرار گرفتند. بالاترین محتوی پرولین، کاتالاز، پراکسیداز، سوپراکسیددیسموتاز و فنل کل تحت شرایط آبیاری پس از 140 میلی متر تبخیر و محلول پاشی نیتروژن+پتاسیم+گوگرد به دست آمد. همچنین، بالاترین عملکرد دانه، عملکرد روغن و پایین ترین درصد روغن در تیمار محلول پاشی نیتروژن+پتاسیم تحت شرایط آبیاری بعد از 20 میلی متر تبخیر مشاهده شد. اگرچه محتوی مالون دی آلدهید در تیمارهای تنش کم آبی افزایش یافت؛ اما محلول پاشی نیتروژن+پتاسیم+گوگرد و نیتروژن+پتاسیم مقدار مالون دی آلدهید را تحت شرایط آبیاری بعد از پس از 80 و 140 میلی متر تبخیر در مقایسه با تیمار شاهد به صورت معنی داری کاهش داد. در نتیجه، محلول پاشی کودهای شیمیایی از طریق تقویت سیستم آنتی اکسیدانی می تواند مقدار مقاومت کرچک به تنش کم آبی را بهبود بخشیده و اثر مثبتی بر عملکرد دانه و روغن در کرچک داشته باشد.