بررسی روش های حذف آرسنیک از آب آشامیدنی با تاکید بر نانوذرات فلزی(دی اکسید تیتانیوم و اکسید روی) و کربن فعال

آرسنیک یکی از فلزات سنگین با اولویت بهداشتی بسیار بالا است. لذا این تحقیق با هدف بررسی روش های حذف آرسنیک از آب آشامیدنی با تاکید بر نانوذرات فلزی (دی اکسید تیتانیوم و اکسید روی) و کربن فعال انجام گرفته است.

این مطالعه از نوع مروری است. در این مطالعه کلیه مقالات موجود در پایگاه های داخلی و خارجی از قبیل ایران مدکس، ایران داک، SID وGoogle Scholar ، Direct science، پایگاه علمی اطلاع رسانی سازمان بهداشت جهانی، Pubmed از سال 2010 تا 2021 مورد بررسی قرار گرفت.

بررسی و مرور مطالعات انجام شده در زمینه حذف آرسنیک از منابع آبی نشان داد روش های مختلفی مثل انعقاد و لخته سازی، تعویض یون، فیلتراسیون و جذب برای حذف آرسنیک از آب مورد استفاده قرار گرفته اند. به دلیل کارائی مناسب، قیمت کم و راحتی به کارگیری و سایر ملاحظات راهبری و محیط زیستی، روش های جذب به خوبی برای حذف آرسنیک در منابع آبی معرفی شده اند. که یکی از روش های مطلوب کربن فعال است. در بین روش های مختلف جذب، کربن فعال جاذب خوبی برای حذف آرسنیک 5 ظرفیتی (As V) است و کارائی آن به منظور حذف آرسنیک 3 ظرفیتی (As III) نیاز به پیش اکسیداسیون دارد که این کار بهتر است با برخی اصلاحات بر روی کربن فعال انجام شود. به این منظور نانوذرات برای حذف آرسنیک بسیار بیشتر مورد نظر بوده است، چرا که کارائی حذف را می تواند بسیار بهبود ببخشد و نیاز به پیش اکسیداسیون در فرایند تصفیه آب را حذف کند.

نتایج نشان داد که نانوذرات آهن به تنهایی یا در ترکیب با سایر فلزات، تیتانیوم در ترکیب با سایر فلزات به خصوص روی، سریوم و زیرکونیوم کارائی قابل توجهی دارد.