اثر پساب مزارع پرورش میگو بر تنوع و تراکم جوامع ماکروبنتیک ساحل دلوار (استان بوشهر)

هدف از این مطالعه بررسی اثر پساب مزارع پرورش میگو بر تنوع و تراکم جوامع بی مهرگان کفزی ساحل دلوار (استان بوشهر) بود. بدین منظور، نمونه برداری از رسوبات ساحل دلوار (6 ایستگاه و 3 تکرار به ازای هر ایستگاه) به وسیله نمونه بردار گرب ون وین (15×15 سانتی متر مربع) طی دوره پرورش برای مدت 8 ماه (از اردیبهشت لغایت مهر ماه و دو ماه شامل فروردین و آبان به عنوان شاهد) انجام گرفت. همچنین دانه بندی رسوبات بستر، بافت خاک و نیز مجموع مواد آلی (TOM) رسوبات اندازه گیری شد. در این تحقیق 15 خانواده از بی مهرگان کفزی در 7 راسته و 5 رده شناسایی شدند. همچنین بررسی تغییرات بی مهرگان کفزی شناسایی شده، نشان داد که حداکثر تراکم در فروردین ماه (82±103 عدد در مترمربع) و حداقل تراکم در تیر ماه (41±70 عدد در مترمربع) بود. همچنین ایستگاه پنج با 40±115 عدد در مترمربع و ایستگاه یک با 40±62 عدد در مترمربع به ترتیب دارای بیش ترین و کم ترین تراکم بودند که تعداد تراکم کل بی مهرگان کفزی در 8 ماه نمونه برداری 581±15490 عدد در مترمربع محاسبه شد. با توجه به نتایج  حاصل ازاین تحقیق ، پساب مزارع پرورش میگو اثر معنی داری بر فراوانی و تنوع بی مهرگان کفزی ساحل دلوار ندارد.