تاب آوری کارکنان نظام سلامت ایران در همه گیری کووید19 : یک مرور حیطه ای

بحران ها آزمونی برای سنجش تاب آوری هستند چون جوامع را بصورت ناگهانی و غیرقابل پیش بینی تحت تاثیر قرار می دهند. یکی از این بحران ها، همه گیری کووید-19 است که در طول صدسال گذشته بی سابقه بوده است. در مواجهه با بحران ها، کادر درمان در خط مستقیم مواجهه با بحران قرار دارند لذا مفهوم تاب آوری که به معنای رویارویی با خطرات و بحران های احتمالی است، حائز اهمیت می باشد. مطالعه حاضر با هدف مرور مطالعات انجام شده پیرامون تاب آوری کادر درمان انجام شده است.

مطالعه حاضر، به روش مرور حیطه ای در شهریور و مهر1401 انجام شد. برای یافتن مطالعات و منابع علمی مطالعه حاضر، پایگاه های اطلاعاتیPubMed ، ProQuest، Cochran library و موتورهای جستجوی Google  و Google Scholar جستجو شدند.

تعداد 18 مطالعه به بررسی تاب آوری کارکنان نظام سلامت در مواجهه با کووید-19 در بازه زمانی سال های 1399 تا مهرماه 1401 پرداختند. بیشترین مطالعات در سال 1400 به چاپ رسیده بودند. 95 درصد مقالات از نوع اصیل پژوهشی و 5 درصد از نوع مطالعه مروری بود. از بین مقالات اصیل پژوهشی فقط یکی از مقالات به صورت شبه مداخله ای طراحی شده بود و 4/94 درصد مقالات به صورت توصیفی- تحلیلی و کمی-مقطعی بودند. تعداد 14 مطالعه، تاب آوری را بصورت ویژه با محوریت پرستاران، دو مطالعه تاب آوری پزشکان و دستیاران اطفال و اورژانس و دو مطالعه نیز میزان تاب آوری را در کارکنان نظام سلامت و پرسنل بیمارستان بررسی کرده بودند.

استفاده از آموزش های مهارت محور در جهت ارتقای تاب آوری کادر درمان می تواند در کاهش فرسودگی شغلی و مواجهه کارآمد با بحران های آتی رهگشا باشد.