ارتباط بین اضطراب بیماری کرونا و سلامت عمومی در کارکنان مراکز بهداشتی و درمانی

مواجهه های شغلی و اجتماعی با covid-19 از جمله استرسورهای قابل توجه است که سلامت ارائه دهندگان خدمات سلامت(HCWS) را در ابعاد مختلف تهدید می کند. این مطالعه با هدف  تعیین ارتباط بین اضطراب بیماری کرونا (C-19A) و سلامت عمومی کارکنانمراکز بهداشتی و درمانی در تابستان سال  1400 انجام[k1]  شد.

مطالعه حاضر از نوع مطالعات توصیفی- همبستگی [k2]  است. نمونه گیری به صورت در دسترس بود و تعداد نمونه ها شامل 170 نفر از HCWSمی باشد. داده ها با استفاده از ابزارهایی مانند "پرسشنامه مشخصات فردی"، "مقیاس اضطراب بیماری کرونا (C-19 AS)" و "پرسشنامه سلامت عمومی" جمع آوری شد. ابزارهای پژوهش با استفاده از نرم افزار porsline به صورت آنلاین طراحی [سیده3] شد. داده ها  پس از وارد شدن در نرم افزار آماریspss نسخه 16 و با استفاده از آزمون های کروسکال والیس، یو من ویتنی، ضریب همبستگی اسپیرمن و رگرسیون چندگانه گام به گام  مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. سطح معنی داری (05/0<p) بود [k4] .

نتایج نشان داد که بین C-19A و سلامت عمومی ارتباط مثبت و معنی داری وجود داشت (p<0/01) و متغیرهای اضطراب فیزیکی (233/0-= ضریب بتا) و وضعیت تآهل (147/0-= ضریب بتا) بیشترین تاثیر رگرسیونی را بر روی سلامت عمومی داشتند.

اقدامات پیشگیرانه و درمانی سیاست گذاران حوزه سلامت و مدیران سیستم های بهداشتی و درمانی از قبیل ارائه مشاوره های روان شناختی و اجرای برنامه های آموزشی مانند آموزش مهارت های حل مسئله و تاب آوری در موارد لازم بویژه برای HCWSمتاهل جهت کاهش سطح C-19A ضروری است.