بررسی فلور منطقه حفاظت شده هزار جریب (واقع در استان های مازندران و سمنان) 1

منطقه حفاظت شده هزار جریب در ارتفاعات البرز قرار دارد. یکی از مناطق غنی از لحاظ پوشش گیاهی و ناحیه گذر بین دو گستره رویشی هیرکانی و ایران - تورانی محسوب می شود. منطقه مورد مطالعه قسمتی از پارک ملی پابند است که در دو استان مازندران و سمنان قرار دارد. نمونه های گیاهی طی سال های (1389-1388) و (1400-1399) در فصول رویشی مختلف جمع آوری و بر اساس روش های مرسوم تاکسونومی گیاهی و با استفاده از منابع علمی معتبر شناسایی شدند. در این مطالعه 369 آرایه از 323 گونه جمع آوری شدند که به 61 تیره و 226 سرده تعلق دارند. در بررسی این منطقه مشاهده شد دولپه ای ها با 309 آرایه (%6/82) بزرگترین گروه و تک لپه ای ها با50 آرایه (%3/13) در رده دوم قرار گرفتند. تیره های با بیشترین تعداد گونه عبارت اند از: تیره کاسنیان (51 گونه)، تیره نعنائیان (33 گونه)، تیره گندمیان (28 گونه)، تیره گل سرخیان (25 گونه) و تیره کلمیان (24 گونه) که از این میان گیاهان تیره گل سرخیان علاوه بر فراوانی در تعداد آرایه، پراکنش بسیار وسیعی در منطقه دارند. از کل نمونه های جمع آوری شده 39 گونه اندمیک ایران است و 24 گونه با خطر نابودی کم، 3 گونه آسیب پذیر و 23 سرده تک گونه ای شناخته شدند. نتایج حاصل از بررسی اشکال زیستی نشان دهنده ی غالب بودن همی کریپتوفیت ها (%1/37) به جهت کوهستانی بودن منطقه و در درجه بعدی تروفیت ها (%2/31) می باشد. همچنین از لحاظ کورولوژی، 230 گونه و یا %5/62 از گونه ها به ناحیه ایران - تورانی یا اروپا - سیبری و یا به هردو ناحیه تعلق دارند.