آموزش مهارت تنظیم هیجان بر خودکنترلی و پریشانی روان شناختی افراد وابسته به مواد افیونی بستری در بیمارستان روان پزشکی: یک مطالعه نیمه تجربی

تعداد زیادی از معتادان اقدام به ترک می کنند، اما مجددا به سمت مواد مخدر گرایش می یابند. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر آموزش مهارت تنظیم هیجان بر خودکنترلی و پریشانی روان شناختی افراد وابسته به مواد افیونی بستری در بیمارستان روان پزشکی زاهدان انجام گرفته است.

این مطالعه نیمه تجربی در چهار ماه آخر سال 1401 در مورد 80 معتاد در حال ترک بستری در بیمارستان روان پزشکی بهاران زاهدان انجام یافت. نمونه ها به روش در دسترس انتخاب و در دو گروه مداخله و شاهد قرار گرفتند. گروه مداخله 10 جلسه آموزش تنظیم هیجان دریافت کرد. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه های خودکنترلی و پریشانی روان شناختی استفاده شد. داده ها به کمک آزمون های توصیفی و تحلیلی و با استفاده از نرم افزار آماری SPSS نسخه 22 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

بعد از مداخله میانگین و انحراف معیار نمره پریشانی روان شناختی معتادان وابسته به مواد افیونی در گروه مداخله (001/0<p) و در گروه شاهد کاهش معناداری یافت (005/0<p). نتیجه تحلیل آزمون کوواریانس به منظور کنترل اثر معناداری نمرات پیش آزمون نشان داد که میانگین نمره پریشانی روان شناختی بیماران دو گروه پس از مداخله تفاوت آماری معنادار داشته است (001/0<p). به علاوه پس از مداخله میانگین و انحراف معیار نمره خودکنترلی در گروه مداخله و کنترل افزایش معناداری داشت (001/0<p). نتیجه تحلیل آزمون کوواریانس به منظور کنترل اثر معناداری نمرات پیش آزمون نیز نشان داد که میانگین نمره خودکنترلی دو گروه پس از مداخله تفاوت آماری معنادار داشته است (001/0<p).

یافته ها نشان داد که تنظیم هیجان در معتادان وابسته به مواد افیونی باعث کاهش معنادار نمره پریشانی روان شناختی و افزایش معنادار نمره خودکنترلی می شود. لذا می تواند تاثیرات مثبت و بازدارنده بر رفتارهایی که سوق دهنده به سمت مصرف مجدد مواد است، داشته باشد. توصیه می شود برای بهبود پریشانی روان شناختی و خودکنترلی در معتادان در حال ترک از آموزش مهارت های تنظیم هیجان استفاده شود.