مقایسه اثربخشی آموزش «پذیرش و تعهد» با «روان شناسی مثبت» بر سلامت روان و تاب آوری زنان مبتلابه سرطان پستان

سرطان پستان شایع ترین نوع سرطان در جهان است که مشکلات جسمانی و بار روانی زیادی برای مبتلایان به وجود می آورد. آموزش یکی از روش های کاهش مشکلات روان شناختی این بیماران به شمار می رود. بنابراین، پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی آموزش پذیرش و تعهد و روان شناسی مثبت در سلامت روان و تاب آوری زنان مبتلا به سرطان پستان انجام گرفته است.

این پژوهش یک طرح شبه آزمایشی دوگروهی با طرح پیش آزمون- پس آزمون است که در مورد 60 زن مبتلا به سرطان پستان در مرکز سرطان خاتم الانبیا (ع) شهر جهرم در سال 1399-1400 انجام گرفته است. بیماران از طریق روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به طور تصادفی در گروه های آموزش پذیرش و تعهد (پذیرش آن چه خارج از کنترل است و تعهد جهت غنی ساختن زندگی) و روان شناسی مثبت (با تاکید بر توانمندی های فردی و احساسات مثبت) قرار گرفتند. از آن ها خواسته شد قبل از جلسات و یک هفته پس از پایان جلسات به پرسشنامه های ارزیابی تاب آوری و سلامت روان پاسخ دهند. داده ها با استفاده از آنالیز کوواریانس چندمتغیره در سطح معناداری 05/0 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

نتایج آنالیز کوواریانس چندمتغیره نشان داد که هیچ تفاوت معناداری در تاب آوری و سلامت روان (318/2=F، 110/0=p) پس از تعدیل نمرات پیش آزمون بین دو گروه مداخله وجود ندارد. تغییرات در سلامت روان و تاب آوری از نظر بالینی به ترتیب در 75% و 42% از اعضای گروه پذیرش و تعهد و 65% و 46% از گروه روان شناسی مثبت معنادار بود.

با توجه به یافته ها، هر دو روش آموزش گروهی «پذیرش و تعهد» و «روان شناسی مثبت» در افزایش تاب آوری و سلامت روان بیماران مبتلا به سرطان پستان موثر هستند. این یافته فرصت های بیش تری را برای مراقبان سلامت فراهم می کند تا رویکرد متناسب با ویژگی های مراقب و ویژگی های شخصیتی مراجعان اتخاذ نمایند.