تحلیل روند زمانی تغییرات پارامترهای کیفیت آب زیرزمینی (مطالعه موردی: آبخوان فتح آباد)

یکی از مهم ترین شاخص های ارزیابی طرح های تغذیه مصنوعی بررسی تاثیر آن ها بر کیفیت منابع آب زیرزمینی می باشد. هدف اصلی از پژوهش حاضر، بررسی روند تغییرات زمانی پارامترهای کیفیت آب زیرزمینی با استفاده از آزمون من- کندال در سطح اطمینان 95 درصد و شیب سن می باشد. بدین منظور از اطلاعات پارامترهای کیفی 17 چاه کشاورزی با دوره ی آماری 19 ساله (1400- 1382) در محدوده ی آبخوان فتح آباد استفاده شد. بر اساس اطلاعات موجود، داده های پارامترهای کلسیم، کربنات، منیزیم، سدیم، کلر، کل جامدات محلول و شوری استخراج گردید. چاه ها بر اساس موقعیت قرارگیری و جهت آبراهه های گذری از سایت های تغذیه مصنوعی به دو گروه شاهد و تحت تاثیر طبقه بندی شد. نتایج حاصل از روند خطی نشان داد که کل جامدات محلول و کلسیم در دوره اول (1390-1382) با شیب زیاد در حال کاهش بوده اما در دوره دوم (1400-1391) و با گذشت چندسال تاثیرپذیری کاهش پیدا کرده اما همچنان با شیبی ملایم در حال کاهش هست. فاکتور بی کربنات و منیزیم در دوره اول روندی افزایشی داشته اند که در دوره دوم منیزیم به سمت شیب منفی و کاهش رفته اما بی کربنات با شیبی بیشتر از دوره اول، روندی افزایشی را دنبال می کند. در مورد دیگر فاکتورها مانند شوری، کلر، سدیم روندها تقریبا مشابه به یکدیگر می باشد. با توجه به بررسی های روند زمانی فاکتورهای مختلف و روندیابی کل آبخوان، فاکتور بی کربنات که روندی مثبت داشته اما سایر فاکتورها دارای روند کاهشی و فاقد روند بوده که بیان گر تاثیر مثبت طرح های تغذیه مصنوعی بر کنترل فاکتورهای کیفی می باشد. این بدین معنی است که نفوذ آب سیل از طریق این پروژه ها توانسته وضعیت تمام فاکتورها به استثنای بی کربنات را بهبود ببخشد اما گذر زمان تاثیرات متفاوتی را بر نحوه و میزان تاثیرگذاری گذاشته که نیاز به بررسی های دقیق تر دارد.