شناسایی عوامل کلیدی توسعه بنادر هوشمند(مورد مطالعه: بندر چابهار)

راه حل های متنوعی برای هوشمند سازی بندرها مطرح است که با توجه به نیاز، شرایط و ساختار هر بندر، برنامه ریزی لازم در جهت هوشمند شدن صورت می پذیرد. بر همین اساس هدف از انجام پژوهش حاضر  شناسایی عوامل موثر بر توسعه بنادر هوشمند به طور عام و بندر چابهار به طور خاص می باشد.روش شناسی: این پژوهش از حیث هدف  کاربردی و توسعه ای می باشد. جامعه و نمونه آماری پژوهش حاضر را 20 نفر از مدیران ارشد در بندر چابهار که حداقل دارای ده سال سابقه و تجربه عملی در حوزه لجستیک بندر می باشند، تشکیل می دهند. جهت جمع آوری داده های پژوهش، پرسش نامه ای  با بهره گیری از نتایج پژوهش های پیشین تدوین و برای اعضای پنل که شامل مدیران ارشد بندر چابهار بودند، ارسال شد.

با استفاده از روش دلفی فازی ابعاد در 14 بعد و 36 مولفه از 96 مولفه شناسایی و تایید شدند. که مشتمل بر اقتصاد عملیاتی (با سه مولفه)؛ هوشمندی (با دو مولفه)؛ محیط زیست با (سه مولفه)؛  چابکی؛ شخصی سازی؛ همکاری؛ آزادسازی، سیستم های ساخت و عملیات بندر؛ خدمات اجتماعی(هر کدام با یک مولفه)؛ زیرشاخص اتوماسیون (با نه مولفه)؛ ایمنی و امنیت هوشمند (با چهار مولفه)؛ ایمنی و دریانوردی (با سه مولفه)؛ سیستم های زنجیره عرضه و لجستیک بندر (با سه مولفه) و بعد سیاسی و نهادی (با سه مولفه) منتخب شدند.

. با بهره گیری از فناوری اینترنت اشیاء، مدیران قادر خواهند بود تا نه تنها در هر زمانی موقعیت مکانی کانتینر خود را مشاهده کنند، بلکه دمای کانتینر، حرکات مشکوک منجر به سرقت کانتینر، وجود هرگونه مواد معلق در اطراف کانتینر و حتی موقعیت آن نسبت به سایر کانتینرها را مشخص کنند.