کاربرد و ملاحظات روش شناختی نگرش سنجی نبضی در پیمایش های سازمانی

با افزایش پیچیدگی های سازمانی بهترین شیوه های پیمایش و نظرسنجی به چالش کشیده شده و تحقیقات پیمایشی تکامل یافته است. شنیدن پیوسته به یک طرح پیمایش اشاره دارد که برای تهیه داده ها از پیمایش ها و طرح های متعدد با دفعات بیشتر نسبت به یک نقطه منفرد در یک دوره دو سالانه، سالانه یا کوتاه تر، استفاده می کند. در پی جریان شنیدن مداوم در سازمان، نگاه متخصصان سنجش و اندازه گیری به سنجش های همیشگی یا سنجش های نبضی معطوف شده است. هدف این تحقیق شناخت وضعیت کنونی و آینده پیمایش های کارکنان در سازمان ها و شرکت های دولتی و خصوصی ایران از دیدگاه متخصصان HR سازمان/شرکت بود. به همین منظور پیمایشی به مدت دوماه در محدوده زمانی تیرماه تا شهریورماه سال 1401 انجام شد. جامعه آماری این مطالعه کلیه سازمان ها و شرکت های دولتی و خصوصی ایران بوده است که در سال 1401 فعالیت رسمی داشته اند. به منظور دستیابی به نمونه ای معرف، از روش نمونه گیری طبقه ای هدفمند برای جمع آوری داده های مورد نیاز از شرکت ها و سازمان هایی در صنایع با اندازه های مختلف استفاده شد. نتایج نشان می دهد که پیشرفت ها در تمام جنبه های چرخه سنجش های نبضی، از طراحی و استقرار گرفته تا گزارش دهی و تجزیه و تحلیل، و ارائه داده های به موقع و مرتبط تر، سبب شده که سازمان ها از رویکرد نظرسنجی سنتی خود فاصله گرفته و همسو با رشد فناوری های نوین به سمت پیمایش های نبضی متمایل شوند. با این حال، به نظر می رسد که پیمایش های سازمان ها و شرکت های ایرانی مورد مطالعه کندتر از آن چیزی که منابع علمی و رسانه های رایج می خواهند باور کنیم، در حال تکامل هستند.