تعیین بهترین سطح پاسخ در پارامترهای عملکردی جوجه های گوشتی تغذیه شده با سطوح مختلف آفلاتوکسین و اسید های آمینه

آلودگی خوراک یا غذا به آفلاتوکسین B1، متابولیت ثانویه و سمی قارچ های آسپرژیلوس فلاووس و آسپرژیلوس پاراسیتوکوس، مشکل عمده اکثر نقاط دنیا، بخصوص کشورهای در حال توسعه می باشد. عواقب مضر حضور آفلاتوکسین در مواد غذایی موجب شده تا محققین به دنبال روش های ایمن، موثر و کارآمد برای مهار این سم، قبل از ورود به چرخه ی غذایی انسان باشند. این تحقیق با هدف بررسی اثرات اسیدهای آمینه گلایسین، گلوتامیک اسید و ان-استیل سیستئین بر عملکرد رشد جوجه های گوشتی تحت آفلاتوکسیکوزیس و تعیین سطح مناسب این اسید آمینه ها انجام شد. از 680 قطعه جوجه گوشتی راس 308 در 17 گروه آزمایشی با تغذیه 5 سطح متفاوت اسیدهای آمینه گلایسین، گلوتامیک اسید، ان-استیل سیستئین و سم آفلاتوکسین با 4 تکرار و هر تکرار شامل 10 قطعه جوجه استفاده شد. صفات عملکردی شامل مصرف خوراک، افزایش وزن بدن و ضریب تبدیل خوراک بودند که به صورت هفتگی از سن یک تا 21 روزگی اندازه گیری شد. نتایج صفات عملکردی با استفاده از مدل روش شناسی سطح پاسخ و با استفاده از طرح مرکب مرکزی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج طرح مرکب مرکزی با مدل رگرسیون درجه دو که دارای بیشترین مقادیر R2 بود تطابق بیشتر و معنی داری را در جوجه های گوشتی داشت. نتایج مطالعه حاضر اثرات منفی آفلاتوکسین بر صفات مصرف خوراک و افزایش وزن بدن را نشان داد که این خود باعث افزایش ضریب تبدیل خوراک شد. هم چنین نتایج نشان داد که افزودن اسیدآمینه های گلایسین، گلوتامیک اسید و ان-استیل سیستئین به جیره موجب تعدیل اثرات منفی آفلاتوکسین شد. مکمل سازی جیره با سه اسیدآمینه گلایسین، گلوتامیک اسید و ان-استیل سیستئین به عنوان پیش سازهای اصلی گلوتاتیون می توانند از طریق بهبود سیستم آنتی اکسیدانی موجب کاهش اثرات منفی آفلاتوکسین بر پارامترهای عملکردی جوجه های گوشتی شوند. هم چنین، استفاده از روش شناسی سطح پاسخ با فراهم آوردن اطلاعات آماری و گرافیکی مناسب از توانایی بالایی در جهت تشخیص مدل برتر و تعیین سطح بهینه این اسیدهای آمینه در جیره آلوده به آفلاتوکسین برخوردار است.