بررسی تغییرات زیستگاه پرندگان آبزی و کنار آبزی تالاب هامون در ارتباط با تغییرات منابع آبی

تالاب ها بوم سازگان های ارزشمندی برای حفظ تنوع زیستی می باشند که در مناطق خشک با فراهم آوردن منابع آبی از اهمیت بیش تری برخوردار هستند. در این مطالعه روند تغییرات پهنه آبی تالاب هامون در ارتباط با تغییرات وسعت زیستگاه پرندگان آبزی و کنار آبزی بررسی شد. تغییرات سطح پهنه آبی در سال های 1356، 1379، 1394 و 1399 با استفاده از تصاویر ماهواره ای مشخص شد. با استفاده از روش حداکثر آنتروپی و مدل خطی-وزنی نقشه مناطق مطلوب زیستگاه پرندگان آبزی و کنارآبزی در سال های مورد مطالعه به دست آمد. سپس تغییرات پهنه آبی در ارتباط با تغییرات مساحت زیستگاه مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد در سال 1356سطح پهنه آبی در حدود 321056/8 هکتار بوده است که باعث تامین 301594/9 هکتار زیستگاه برای پرندگان آبزی و کنار آبزی شده است. اما سال 1379 که به علت عدم وجود منابع آبی تالاب کاملا خشک شده زیستگاه پرندگان به طور کلی از بین رفته است. در سال های 1394 و 1399 اگرچه تالاب کامل آبگیری نشده و به ترتیب بخشی از تالاب در حدود 81000 و 190000 هکتار آبگیری شده اما به ترتیب باعث تامین 50000 و 83000 هکتار زیستگاه شده است. نتایج این مطالعه مناطقی که در دوران محدودیت آبگیری امکان تامین فاکتورهای زیستگاهی دارند را به صورت مکانی مشخص کرده است. نتایج به دست آمده از این مطالعه علاوه بر بیان علمی اهمیت حفظ تالاب ها، در تصمیم گیری های مدیریتی منطقه نیز کاربردی هست.