تعیین ژن های کلیدی و مسیر های پیام رسانی سلولی دخیل در مقاومت بیماران مبتلا به لنفوم سلول B بزرگ منتشر نسبت به درمان ریشه کن سازی هلیکوباکتر پیلوری

لنفوم سلول B بزرگ منتشر شایع ترین لنفوم غیر هوجکین مهاجم می باشد. ارتباطی قوی میان عفونت با باکتری هلیکوباکتر پیلوری با بروز این بدخیمی مشاهده شده است. دیده شده برخی از بیمارانی که مبتلا به DLBCL در مراحل ابتدایی هستند پاسخ خوبی به درمان ریشه کنی هلیکوباکتر پیلوری می دهند ولی برخی دیگر نسبت به این درمان مقاومند. با توجه به کمبود اطلاعات کافی راجع به نحوه بروز این مقاومت، لازم است سازوکار های فعال در بیماران مقاوم شناسایی گردد.

داده های بیان ژنی بیماران حساس و بیماران مقاوم به درمان از سایت GEO دریافت شدند. پس از تعیین ژن های با بیان تغییر یافته، به منظور شناسایی ژن های کلیدی شبکه ارتباطات پروتئینی ساخته شده و ژن های مهم بر اساس شاخص های شبکه ای غربال گردیدند. در نهایت مسیر های پیام رسانی سلولی مرتبط با ژن های کلیدی مشخص شدند.

ژن های CXCL8، EGFR، FN1، ICAM1، IL1B، TLR2، TLR4، TNF و VEGFA با توجه به ویژگی های شبکه ای و نتایج به دست آمده از تعیین مسیر های پیام رسانی سلولی به عنوان ژن های با اهمیت بالا مشخص شدند. ژن های کلیدی ارتباط قابل توجهی با عملکرد های مرتبط با تنظیم فعالیت سلول های ایمنی نشان دادند.

نتایج به دست آمده از این مطالعه نشان دهنده نقش قابل توجه عملکرد های سلولی مرتبط با گیرنده های سطحی و همچنین تنظیم فعال سازی آنها در بروز مقاومت نسبت به درمان می باشد. ژن ها و مسیر های سلولی مشخص شده در این مطالعه می توانند به عنوان اهداف ژن درمانی و زیست نشانگر هایی جهت تشخیص، تعیین روش درمانی مناسب برای بیمار و پیش آگهی استفاده گردند.